Ρίξτε το μεγαλύτερο βάρος του αγώνος σας στην προσευχή, γιατί αυτή θα σας κρατάει σε επαφή με το Θεό. Και η επαφή αυτή πρέπει να είναι συνεχής.
Η προσευχή είναι το οξυγόνο της ψυχής,είναι ανάγκη της ψυχής και δεν πρέπει να θεωρείται αγγαρεία.
Η προσευχή για να εισακουστεί από το Θεό, πρέπει να γίνεται με ταπείνωση, με βαθιά συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μας και να είναι καρδιακή.
Εάν δεν είναι καρδιακή, δεν ωφελεί. Ο Θεός πάντοτε ακούει την προσευχή του ανθρώπου, που είναι πνευματικά ανεβασμένος.
Η μελέτη της Αγίας Γραφής βοηθάει πολύ την προσευχή, γιατί θερμαίνει την ψυχή και την προετοιμάζει".
Γεροντας Παϊσιος
Πόσο μεγάλο καλό είναι η συνεχής προσευχή, το μαθαίνουμε από τη Χαναναία εκείνη του Ευαγγελίου, που δεν σταματούσε να κραυγάζει: «Ελέησέ με, Κύριε!» (Ματθ. 15:22). Κι έτσι, αυτό που αρνήθηκε ο Χριστός στους αποστόλους, τους μαθητές Του, το πέτυχε εκείνη με την υπομονή της.
Ο Θεός, βλέπετε, προτιμά για τα δικά μας ζητήματα να Τον παρακαλάμε εμείς οι ίδιοι, που είμαστε και υπεύθυνοι, παρά να Τον παρακαλούν άλλοι για λογαριασμό μας. Όταν έχουμε την ανάγκη ανθρώπων, χρειάζεται και χρήματα να δαπανήσουμε και δουλόπρεπα να κολακέψουμε και πολύ να τρέξουμε.
Γιατί οι άρχοντες του κόσμου τούτου όχι μόνο δεν μας δίνουν εύκολα ό,τι τους ζητάμε, αλλά συνήθως ούτε καν να μας μιλήσουν δεν καταδέχονται. Πρέπει πρώτα να πλησιάσουμε τους ανθρώπους που είναι κοντά τους -υπηρέτες, γραμματείς, υπαλλήλους κ.ά- και να τους καλοπιάσουμε, να τους εκλιπαρήσουμε, να τους προσφέρουμε δώρα.
Έτσι θα εξασφαλίσουμε τη μεσολάβησή τους στους αρμόδιους αξιωματούχους, για το διακανονισμό της όποιας υποθέσεώς μας. Ο Θεός, απεναντίας, δεν θέλει μεσολαβητές. Δεν χρειάζεται να Τον παρακαλούν άλλοι για μας.
Προτιμά να Τον παρακαλάμε εμείς οι ίδιοι. Μας χρωστάει χάρη, μάλιστα, όταν του ζητάμε ό,τι έχουμε ανάγκη. Μόνο Αυτός χρωστάει χάρη όταν Του ζητάμε, μόνο Αυτός δίνει εκείνα που δεν Του δανείσαμε.
Κι αν δει ότι επιμένουμε στην προσευχή με πίστη και καρτερία, πληρώνει δίχως να απαιτεί ανταλλάγματα. Αν, όμως, δει ότι προσευχόμαστε με νωθρότητα, αναβάλλει την πληρωμή· όχι γιατί μας περιφρονεί ή μας αποστρέφεται, αλλά γιατί, όπως είπα, με την αναβολή αυτή μας κρατάει κοντά Του.
Αν, λοιπόν, εισακούστηκες, ευχαρίστησε το Θεό. Αν δεν εισακούστηκες, μείνε κοντά Του, για να εισακουστείς.
Αν, πάλι, Τον έχεις πικράνει με τις αμαρτίες σου, μην απελπίζεσαι. Όταν πικράνεις έναν άνθρωπο, αλλά στη συνέχεια παρουσιάζεσαι μπροστά του και το πρωί και το μεσημέρι και το βράδυ, ζητώντας ταπεινά συγχώρηση, δεν θα κερδίσεις τη συμπάθειά του; Πολύ περισσότερο θα κερδίσεις τη συμπάθεια του ανεξίκακου Θεού, αν και το πρωί και το μεσημέρι και το βράδυ και κάθε ώρα επικαλείσαι την ευσπλαχνία Του με την προσευχή.
Ας τ' ακούσουν όλα αυτά όσοι προσεύχονται με ραθυμία και βαρυγγωμούν, όταν ο Κύριος αργεί να ικανοποιήσει το αίτημά τους.
Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος
http://agapienxristou.blogspot.ca/2013/12/blog-post_1.html
Inscripţie pe stâlp lui David
„Păzeşte-Mă Doamne, căci spre Tine am nădăjduit. Zis-am Domnului: «Domnul Meu eşti Tu, căci bunătăţile Mele nu-Ţi trebuiesc».” 2Sfinţilor celor din pământul Lui minunate a făcut Domnul toate voile Sale întru dânşii. 3Înmulţitu-s-au slăbiciunile lor, după aceea au sârguit. 4„Nu voi aduna adunările lor din vărsările de sânge, nici nu voi pomeni numele lor pe buzele Mele. 5Domnul este partea moştenirii Mele şi a paharului Meu. Tu eşti Cel ce-Mi aşezi din nou moştenirea Mea. 6Funiile Mi-au căzut întru cei foarte puternici, pentru că moştenirea Mea foarte puternică Îmi este. 7Bine voi cuvânta pe Domnul Cel ce M-a înţelepţit; încă şi până în noapte m-au învăţat rărunchii Mei. 8Vedeam pe Domnul naintea Mea pururea, căci de-a dreapta Mea este, ca să nu Mă clatin. 9Pentru aceasta s-a veselit inima Mea şi s-a bucurat limba Mea, încă şi trupul Meu se va sălăşlui întru nădejde. 10Căci nu vei părăsi sufletul Meu în iad, nici nu vei da pe Cel cuvios al Tău să vadă stricăciune. 11Cunoscute Mi-ai făcut căile vieţii, umplea-Mă-vei de veselie cu faţa Ta, de desfătare cu dreapta Ta până în sfârşit.”
This message from Saint Symeon the New Theologian was hanging on the cell wall of Elder Porphyrios . He would hand out a copy of this to his guests. Elder Porphyrios consistently taught that we should love others as if we see them as ourselves .
We need to regard all the faithful as one and think that each one of them is Christ. We need to have such love for each individual that we are ready to sacrifice our very life for him. Because we ought never to say or think that any person is evil, but rather to regard all as good. And if you see a brother troubled by passions, do not hate him. Hate rather the passions that are assailing him. And if you see that he is being tormented by desires and habits from former sins, have even greater compassion on him, lest you also fall into temptation, since you are made of matter that easily turns from good to evil. Love for your brother prepares you to love God more. Accordingly, the secret of love for God is love for your brother. Because if you don’t love your brother whom you see, how can you possible love God whom you don’t see?
“He who does not love his brother whom he has seen, how can he love God whom he has not see?” (1 John 4:20) Words of Saint Symeon the New Theologian interspersed with Elder Porphyrios’s own words from One Hundred Theological and Practical Chapters, of Saint Symeon.
Reference: Wounded By Love, p 183 - 184
Ο Χριστός, όπως τότε που εδίδασκε, όπως τότε που έκανε τους χωλούς να πηδούν και να περιπατούν, τους τυφλούς να αναβλέπουν, τους νεκρούς να εγείρωνται, έτσι ακριβώς είναι μπροστά μας αυτήν την ώρα. Δεν τον φέρομε απλώς στην σκέψη μας, αλλά πραγματικά έρχεται μπροστά μας, γίνεται παρών Εκείνος, ο διδάσκαλος, ο προφήτης, ο θαυματουργός. Είναι τώρα μπροστά μας ο Χριστός που σταυρώθηκε, που αναστήθηκε, που αναλήφθηκε! Όλα αυτά που βλέπομε εδώ μέσα, οι πολυέλαιοι, ο ιερεύς, η αγία Τράπεζα, το Ευαγγέλιον, τα τίμια δώρα, η είσοδος η μικρά και η μεγάλη, τα πάντα γίνονται σημάδια της παρουσίας του Χριστού.
Αρχιμανδρίτης Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης
http://agapienxristou.blogspot.ca/2012/12/blog-post_7575.html
