The Veneration of Saints & Their Relics

"We carry about these clean and holy bones, O king, because we attest in due form our love of those marvelous men to whom they belong: and because we would bring ourselves to remember their wrestlings and lovely conversation, to rouse up ourselves to the like zeal; and because we would catch some vision of the rest and felicity wherein they now live, and thus, as we call them blessed, and provoke one another to emulate them, strive to follow their footsteps: because, moreover, we find thereby that the thought of death, which is right profitable, lends wings of zeal to our religious exercises; and lastly, because we derive sanctification from their touch."

—St. John Damascene, The Precious Pearl: The Lives of Sts. Barlaam and Joseph, p. 248

http://orthodoxinfo.com/general/gen_veneration.aspx

Το Εκκλησάκι του Γέροντα Παϊσίου στην Αλεξανδρούπολη

Το Εκκλησάκι του Γέροντα Παϊσίου στην Αλεξανδρούπολη

Του Κώστα Καραμεσίνη
Είχα ακούσει και εξαρχής είχα την επιθυμία να επισκεφθώ με την πρώτη ευκαιρία το εκκλησάκι του Γέροντα Παϊσίου στο Μαΐστρο της Αλεξανδρούπολης.

Προχθές λοιπόν, που για επαγγελματικούς λόγους βρέθηκα στην Αλεξανδρούπολη, άδραξα την ευκαιρία και πήγα στο Μαΐστρο. Είχα την τύχη να γνωρίζω τον άνθρωπο που κατασκεύασε το εκκλησάκι και ο οποίος βρισκόταν εκεί, πρόθυμος να με ξεναγήσει και να με πληροφορήσει για όσα αφορούν το Γέροντα Παΐσιο και το εκκλησάκι του.

Ο Μαϊστρος βρίσκεται καθ’ οδόν της πορείας από την Αλεξανδρούπολη προς το Αεροδρόμιο, σε μια περιοχή που δεν βλέπεις τίποτα άλλο παρά μόνο πλατάνια και ένα ποτάμι ανάμεσά τους. Σε μια τέτοια πλούσια φύση είναι κτισμένο το εκκλησάκι του Γέροντα Παϊσίου.

Είναι ένα στολίδι μέσα και έξω, οι τοιχογραφίες του, οι εικόνες του, όλα είναι τόσο προσεγμένα και με ευλάβεια τοποθετημένα που καταλαβαίνεις ότι φτιάχτηκαν με μεγάλη αγάπη και μεράκι. Ο εξωτερικός χώρος εμπλουτίζεται από το καλοκαιρινό αρχονταρίκι που είναι πιστό αντίγραφο του κελιού που διέμενε ο Γέροντας Παίσιος στην Παναγούδα του Αγίου Όρους.

Ο φίλος Ανέστης, αυτός που κατασκεύασε το εκκλησάκι, μου έδωσε παρά πολλές πληροφορίες για το Γέροντα. Τον γνώρισε το 1987, όντας ακόμα φοιτητής, και από εκείνη την ημέρα επισκεπτόταν την Παναγούδα κάθε Σαββατοκύριακο για να ακούει τα τόσα ενδιαφέροντα που είχε να πει.

Κατάλαβα έτσι γιατί το εκκλησάκι είχε κτιστεί με τέτοια τελειότητα και γιατί ο φίλος μου διατηρεί στο σπίτι του, λίγο πιο μακριά από το εκκλησάκι, ένα ξενώνα και πολλά κειμήλια του Γέροντα Παίσιου. Μου χάρισε μάλιστα 10 βιβλία που επιμελήθηκε ο ίδιος και περιέχουν αποσπάσματα από τις συζητήσεις που είχε με τον Γέροντα στην Παναγούδα.

Η επίσκεψή μου στο Μαίστρο κράτησε περίπου δύο ώρες, εμένα όμως μου φάνηκαν πολύ περισσότερες. Τόσο γεμάτος ένοιωσα βρισκόμενος σε ένα χώρο που φτιάχτηκε πρός τιμήν και στη μνήμη του Γέροντα Παίσιου. Πιστεύω ότι έτσι θα νοιώσετε και εσείς εάν βρεθείτε στον ίδιο χώρο. Πληροφορίες για το εκκλησάκι. Ανέστης Μαυροκέφαλος τηλ.6955319555 paisiosekklisaki.blogspot.gr (agioritikovima)





























 

 πηγη: http://sophia-siglitiki.blogspot.gr/2014/12/blog-post_8.html

Τhe Lord's Grace ( Saint Silouan the Athonite )

The Lord called on a sinful soul to repent, and it turned to Him. Then He mercifully accepted it and revealed Himself to it because He is merciful, humble and meek. In His infinite mercy He did not mention the soul’s sins, and the soul loved Him without end, and was drawn to Him like a caged bird to a green wood.

Suddenly the soul loses the Lord’s grace and wonders how it insulted the Lord. "I will ask for forgiveness, and perhaps He will once again give me His grace, for my soul wishes for nothing else in this world except the Lord," thinks a person, for the love of the Lord is so warming, that if a soul should taste it — it would desire nothing else; and if it should lose it, or if grace should dissipate, then what prayers would a soul not utter in order to return the Lord’s grace to it?

When a soul lives in the Holy Spirit, then it is joyful and does not pine for the heavens, because it feels the Kingdom of God within itself: the Lord has come and abides within it. But when it loses grace, then it begins to pine for heaven and tearfully seeks out the Lord.

Whoever has not felt grace cannot know what it is to desire it. Most people have become attached to the worldly, and they cannot understand that nothing worldly could ever take the place of the Holy Spirit. The Lord takes His grace from the soul and in this manner mercifully and wisely teaches it to be humble, for it was for the soul that He spread His arms on the Cross with such great suffering. He gives the soul the ability to struggle against our enemies, but the soul by itself is powerless to achieve victory; for this reason it is said, "Ask, and ye shall receive." And if we do not ask, then we but torment and rob ourselves of the grace of the Holy Spirit, without which the soul remains confused, because it cannot see the will of God.

Here is the shortest and easiest path to salvation: Be obedient and temperate, do not judge and keep your mind and heart free of evil thoughts; believe instead that all people are kind and that God loves them. For these humble thoughts the grace of the Holy Spirit will live within you, and you will say, "God is merciful."

It brings the Lord joy to see a humbly penitent soul, and He brings the grace of the Holy Spirit to it. I know how one novice received the Holy Spirit after only a half-year in a monastery; others received the Holy Spirit after ten years; and yet others live for forty and more years before they experience grace. But none of them could retain grace, because we are not humble.

Saint Serafim was 27 years old, when he saw the Lord, and his soul loved God so, that the sweetness of the Holy Spirit changed him entirely. But when he later went to a deserted area and saw that he no longer carried that grace, he stood for three years on a rock and cried, "Lord have mercy on me, a sinner."

Blessed is he who does not lose the grace of God, but rises from strength to strength. I have lost grace, but the Lord has felt great pity for me and allowed me to taste an even greater one in His mercy. Brothers, with all your strength, humble your souls, so that the Lord will love them and bestow His mercy upon them. But we cannot hope for mercy if we do not love our enemies.

Saint Silouan the Athonite 

http://agapienxristou.blogspot.ca/2013/12/the-lords-grace-saint-silouan-athonite.html

Μέσα στην Εκκλησία, πρεπει να προσευχόμαστε για όλους !!! ( Αγιος Πορφύριος )

Το σπουδαίο είναι να μπούμε στην Εκκλησία. Να ενωθούμε με τους συνανθρώπους μας, με τις χαρές και τις λύπες όλων. Να τους νιώθουμε δικούς μας, να προσευχόμαστε για όλους, να πονάμε για την σωτηρία τους, να ξεχνάμε τους εαυτούς μας. Να κάνομε το παν γι' αυτούς, όπως ο Χριστός για μας.

Μέσα στην Εκκλησία γινόμαστε ένα με κάθε δυστυχισμένο και πονεμένο κι αμαρτωλό. Κανείς δεν πρέπει να θέλει να σωθεί μόνος του, χωρίς να σωθούν και οι άλλοι.

Είναι λάθος να προσεύχεται κανείς για τον εαυτό του, για να σωθεί ο ίδιος. Τους άλλους πρέπει να αγαπάμε και να προσευχόμαστε να μη χαθεί κανείς· να μπούν όλοι στην Εκκλησία. Αυτό έχει αξία.

Και μ' αυτή την επιθυμία πρέπει να φύγει κανείς απ' τον κόσμο, για να πάει στο μοναστήρι η στην έρημο.

Αγιος Πορφύριος

http://agapienxristou.blogspot.ca/2013/12/blog-post_7979.html

Η Ελληνική γλώσσα ( Γέροντας Παϊσιος )

 
Είναι και μερικοί που πάνε να κάνουν μια νέα γλώσσα. Η ελληνική όμως γλώσσα έχει «γλώσσα» από τις πύρινες Γλώσσες της Πεντηκοστής! Το δόγμα της πίστεώς μας καμμιά γλώσσα δεν μπορεί να το αποδώση. Γι’ αυτό οικονόμησε ο Θεός και η Παλαιά Διαθήκη μεταφράσθηκε από τους Εβδομήκοντα στην ελληνική γλώσσα και το Ευαγγέλιο γράφτηκε στην ελληνική γλώσσα. Αν δεν ξέρη Αρχαία Ελληνικά κανείς και ασχολήται με το δόγμα, μπορεί να πλανηθή. Και εμείς καταργήσαμε τα Αρχαία από τα σχολεία! Μετά από λίγο θα έρχωνται Γερμανοί να διδάσκουν Αρχαία στα δικά μας Πανεπιστήμια. Τότε θα καταλάβουν οι δικοί μας την αξία που έχουν τα Αρχαία Ελληνικά, αφού πρώτα γίνουν ρεζίλι, και θα πουν: «Για δες η Εκκλησία που κρατούσε τα Αρχαία»!

Πάνε να εξαφανίσουν ένα ορθόδοξο έθνος. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ένα ορθόδοξο έθνος σήμερα είναι μεγάλη υπόθεση! Παλιά είχαμε την φιλοσοφία. Η Αγία Αικατερίνη με βάση την φιλοσοφία αποστόμωσε τους φιλοσόφους. Οι φιλόσοφοι ετοίμασαν τον δρόμο για τον Χριστιανισμό. Το Ευαγγέλιο γράφτηκε στα ελληνικά και διαδόθηκε στον κόσμο. Μετά οι Έλληνες προχώρησαν να φωτίσουν και τους Σλαύους. Σε μερικούς δεν συμφέρει να υπάρχη η Ελλάδα. «Μας κάνει κακό, λένε. Πρέπει να την εξαφανίσουμε».


Γέροντας Παϊσιος

http://agapienxristou.blogspot.ca/2013/12/blog-post_3.html