Wednesday, January 7, 2015

Thoughts to Ponder ( St. Neκtarios of Pentapolis )

Seek God every day, but in your heart; and not outside of it, and on discovering Him stand with fear and trembling, like the Cherubim and Seraphim, as your heart becomes God's dwelling place. To discover the Lord, humble yourself to the earth before Him, for the Lord rejects the proud and high minded, but loves and visits the humble of heart...

If it is to be first you desire, be last. If to rule, be the servant. If to be heard, be silent. You desire to have, then give. If you desire to buy, then save. If it is a well mannered child you desire, nourish him. If a learned child, teach him. If the love of the child, love him first. If respect, respect them first. If honor, love those around you. If you desire they love you, suffer long, be amiable, do not get angry, nor exaggerate, nor boast. Love your neighbors and you, too, will be loved. If you desire to be God’s, do good for life, respect your older brother and you will have the respect of the younger one.
 

St. Neκtarios of Pentapolis

No matter how hard we try... ( Archimandrite Aimilianos )



A basic condition for the spiritual life is that we should understand that, on our own, we can do absolutely nothing. No matter how hard we try, the spiritual life is something that someone else gives to us. And the “someone else” is the Spirit of God, the Comforter, the “treasury of good things and the giver of life”, the treasury from which all the riches of spirituality come forth, the source from which the spiritual life emerges and overflows. Of course, sometimes we get confused, and think that to be spiritual means to be a “good person”: not to steal, not to kill, not to go to bad places or with bad friends, to go to Church on Sunday, to read spiritual books, and so on. But no, this is not the spiritual life. A spiritual person, a true Christian, is someone whose entire life is sworn to God. Initially by means of his baptism, and later, in his heart, such a person swears an oath to God, to live for God, and to remain with God forever. A spiritual person is an athlete who has burst into life, who stands out from the crowds of human beings, and runs with all the speed of his soul to heaven.A spiritual person is one who with shining eyes and chest thrust forward, has set his course and races to heaven. He is not a “good man”. A spiritual person knows that, in order to succeed, he needs strong wings: the wings of the Holy Spirit. A spiritual person must therefore do everything possible to attract, to win over, the Spirit of God, because only the Holy Spirit, God himself, has the gifts of the spiritual life. According to St Gregory of Nyssa, the “distribution of the royal gifts” of the Holy Spirit takes place in the Church through the Sacraments.
 

Archimandrite Aimilianos

Η χαριτωμένη υπακοή ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )



Η υπακοή χαρίζει αμεριμνία, διότι η μέριμνα είναι μια πνευματική φυματίωση, που σιγα–σιγά, σαν μικρόβιο φυματιώσεως συνεχώς δηλητηριάζει τη ζωή του ανθρώπου, της ψυχής και του σώματος και σταδιακά φέρνει το θάνατο. Έτσι και η μέριμνα του βίου σαν ένα άλλο μικρόβιο φθείρει τον άνθρωπο, την ψυχή του και τον πεθαίνει ψυχικά.
Η υπακοή αναφέρεται στο Χριστό και όχι στον άνθρωπο που υπακούει κανείς. Και όταν ο υποτακτικός υπακούει χωρίς παράσιτα, αλλά για την αγάπη του Χριστού και μόνο, τότε η υπακοή του είναι σωστή μπροστά στα μάτια του Χριστού. Να υπακούμε για την αγάπη του Χριστού και μόνο και έτσι ο δρόμος μας γίνεται σταθερός και ίσιος για το Χριστό.
Ποιος άνθρωπος πάνω στη γη δεν έκανε σφάλματα και δεν τραυματίσθηκε στην πάλη με τους δαίμονες, τα πάθη και τον κόσμο; Δε μιλάμε γι’ αυτά τα τραύματα, αλλά μιλούμε ότι πρέπει να βλέπουμε συνεχώς τον προορισμό μας. Με τις δύο αρετές, της υπακοής για την αγάπη του Χριστού και της προσευχής να πετύχουμε την αγάπη του Χριστού. Κι όταν η αγάπη του Θεού έρθει μέσα στην ψυχή μας, τότε ο δρόμος μας πλέον δέχεται φως. Τότε η αγάπη του Χριστού εξουδετερώνει κάθε δυσκολία και νιώθουμε τη ζωή πάρα πολύ ευτυχισμένη.
Η υπακοή ταπεινώνει τον άνθρωπο και η ταπείνωση εξουδετερώνει κάθε πειρασμική ενέργεια. Όπου ταπείνωση, εκεί ο διάβολος χάνεται. Όπου υπερηφάνεια κι εγωισμός, εκεί η παρουσία των δαιμόνων, οι πειρασμοί και τα πάθη. Γι’ αυτό η υπακοή είναι πολύ χαριτωμένη αρετή, επειδή οπλίζει με τόση ταπείνωση τον άνθρωπο όταν υπακούει εν γνώσει, για την αγάπη του Χριστού.



Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης - Νουθεσίες περί υπακοής

Οπλο εναντίον της πορνείας, μνήμη θανάτου - Γεροντικό


Ένα άλλο ισχυρό φάρμακο και όπλο εναντίον της πορνείας είναι, όπως αναφέραμε ήδη, η μνήμη του θανάτου.
Αν συλλογιστείς ότι σε λίγο ίσως δεν θα ζεις πιά, όπως ίσως δεν θα ζει και το πρόσωπο που σου προκαλεί σαρκικό πόθο, αν αντικρύσεις νοερά και το δικό σου και το άλλο σώμα νεκρό, βρωμισμένο, μισοφαγωμένο απ΄τα σκουλήκια -πώς να μη σιχαθείς τέτοια σάρκα;
Πώς να μη μεταφερθεί η σκέψη σου από τα τωρινά και πρόσκαιρα στα μελλούμενα και αιώνια;

Γεροντικο