Translate

Tuesday, January 27, 2015

Receive the gifts that God has promised ( St. Ephraim the Syrian )


 

“What unspeakable delight shall we know, when the King with great joy shall say: Come ye blessed of my Father, possess the kingdom prepared for you from the foundation of the world.

Then my Brother, then shall you receive the fair dominion, the crown of all your desires, from the Hand of the Lord, and then you shall reign with Christ forever and ever. Then you will receive the gifts God has promised to those who love and serve Him. You will be safe from harm then, no longer filled with care. For then you shall no more have the sun for your light by day, nor the moon at night, but Christ will be your unfailing Light, and God your glory.”

St. Ephraim the Syrian

Christ is in our midst


http://agapienxristou.blogspot.ca/2013/09/receive-gifts-that-god-has-promised-st.html

The True Slave and Freedom in Christ ( St. Nikolai Velimirovich )



"For the slave called in the Lord is a freed person in the Lord, just as the free person who has been called is a slave of Christ" (I Corinthians 7:22).
The great news that Christianity daily announces to the world is that nothing is evaluated at full value according to its external appearance but by its essence. Do not evaluate things according to its color and shape but by its meaning. Do not evaluate a man by his position and property but by his heart – by his heart in which are united his feeling, his reason and his will.

According to this, for the world always a new teaching, he is not a slave who is outwardly enslaved; neither is he free who possesses outward physical freedom.
According to secular understanding, the slave is one who enjoys the world the least and a free man is one who enjoys the world the most. According to Christian understanding, a slave is one who least enjoys from the living and sweet Christ and the free man is one who enjoys most from the living and sweet Christ.
Further, according to secular understanding, the slave is one who carries out his own will less frequently and who carries out the will of others more frequently, and a free man is one who carries out his will more often and even less often the will of others. However, according to Christian understanding, the slave is one who carries out his will more often and even less often the will of God, and the free man is one who carries out the will of God more frequently and who carries out even less frequently, his own will.
To be a slave to the Lord is the only true and worthy freedom of man and, to be a slave to the world and to one’s self, sin and vice is the only fatal slavery.
Of the kings on the throne, a man would think: Are there any more free men on earth than those? However, many kings were the most base and the most unworthy slaves of the earth.
Of shackled Christians in the dungeons, a man would think: Are there any more miserable slaves on earth than they? However, the Christian martyrs in the prisons felt as free men and were filled with spiritual joy; they chanted Psalms and raised up prayers of gratitude to God.
Freedom which is tied to grief and sorrow is not freedom but slavery. Only freedom in Christ is tied with unspeakable joy. Lasting joy is the mark of true freedom.
O Lord Jesus, the only Good Lord, Who grants us freedom when You tie us stronger to Yourself, make us Your slaves as soon as possible that we would cease to be slaves of cruel and unmerciful masters. To You be glory and thanks always. Amen.


St. Nikolai Velimirovich  

http://agapienxristou.blogspot.ca/2013/01/the-true-slave-and-freedom-in-christ.html

Αγιοι( Παϊσιος ,Πορφύριος ) και Αγιοι γέροντες ,Ιάκωβος,Ιωήλ,,Τύχων,Ιωσήφ, και Προσευχή



Για να προσευχηθούμε με την καρδιά για τον συνάνθρωπό μας, πρέπει να τον πονέσουμε. Να βγούμε σιγά-σιγά από τον εαυτό μας και ν'αρχίσουμε ν'αγαπάμε και να πονάμε τους συνανθρώπους μας εάν θέλουμε η προσευχή μας να γίνει καρδιακή. Να κάνουμε τον πόνο του, δικό μας πόνο.
 

Αγιος Πα'ι'σιος
 

* * * * * * * * * * * * * * *
Καμιά προσευχή δεν πάει χαμένη. Εμένα η προσευχή με κράτησε τόσα χρόνια.
 

Γέροντας Ιάκωβος
 

* * * * * * * * * * * * * * *
 

Μην αφήνεις την προσευχή. Να φοβάσαι την αμέλεια και την αδιαφορία.Όταν το πρωί προσευχηθείς και νιώσεις κατάνυξη, όλη την ημέρα θα πετάς. Όταν το πρωί ξεκινήσεις χωρίς προσευχή, όλα ανάποδα θα σου έρχονται.
 

Γέροντας Ιερώνυμος
 

* * * * * * * * * * * * * *
Όταν είμαστε στην χάρη του Θεού, τότε η προσευχή μας γίνεται καθαρή.Να προσευχόμαστε συνεχώς, ακόμα και ξαπλωμένοι στο κρεβάτι μας, όταν ετοιμαζόμαστε για ύπνο ή ξεκουραζόμαστε
 

Αγιος Πορφύριος
 

* * * * * * * * * * * * * *
Όταν πηγαίνεις να κάνεις την προσευχή σου, να θυμάσαι τα πάθη σου, τα αδύνατα σημεία που έχεις την ευκολία με την οποία ξεφεύγεις και πέφτεις, να θυμάσαι ότι ο Χριστός μπορεί να σε συγκρατήσει.
 

Γέροντας Ιωήλ
 

* * * * * * * * * * * * * *
Να γονατίζεις και να λες: Κράτα με ,Χριστέ μου, να μη σου φύγω.
 

Γέροντας Ιωήλ
 

* * * * * * * * * * * * * *
Όταν ο άνθρωπος προσεύχεται πρέπει να αισθάνεται ότι είναι μικρό παιδί και ο Θεός ο στοργικός πατέρας, που ότι και να του γυρέψει θα του το δώσει ο καλός Θεός εάν είναι προς όφελός του.
 

Αγιος Πα'ι'σιος
 

* * * * * * * * * * * * *
Ζήτησα στην προσευχή μου από τον Θεό να μου δώσει το χάρισμα να γνωρίζω από τα πρόσωπα τις καρδιές των ανθρώπων για να μπορώ να τους βοηθάω.Και ο Θεός μου το έδωσε.
 

Γέροντας Ιάκωβος
 

* * * * * * * * * * * * * *
Η προσευχή χωρίς την αγάπη είναι σαν το πουλί που το βλέπεις καλό και όμορφο, αλλά δεν έχει φτερά και δεν μπορεί να πετάξει.
 

Γέροντας Αμφιλόχιος
 

* * * * * * * * * * * * * *
Να κάνετε μετάνοιες όταν προσεύχεστε. Έστω και αν αυτό σας κουράζει. Η προσευχή που συνοδεύεται από εκούσια θυσία, γίνεται πιο ευάρεστη στο Θεό και πιο αποτελεσματική.
 

Αγιος Πορφύριος
 

* * * * * * * * * * * * * *
Η προσευχή, όταν γίνεται με επιμέλεια, εγρήγορση, ευλάβεια, πίστη, κατάνυξη και προσοχή, είναι και ωφέλιμη. Ο διάβολος πολεμάει με ποικίλους τρόπους εκείνους που προσεύχονται, ενώ εκείνους που δεν προσεύχονται τους αγαπάει. Με την προσευχή ο άνθρωπος μιλάει στο Θεό και του ζητάει τα καλά και σωτηρία. Ο προσευχόμενος πρέπει να έχει ταπείνωση.
 

Γέροντας Αμφιλόχιος
 

* * * * * * * * * * * * * *
Πάντοτε να κάνεις ευχή πριν αρχίσεις κάθε εργασία. Να λες « Θεέ μου,
δώσε μου δύναμη και φώτιση» και κατόπιν να αρχίσεις την δουλειά σου. Και
στο τέλος «δόξα τον Θεό»
 

Γέροντας Τύχων
 

* * * * * * * * * * * * * *
Αρχή της πορείας προς την καθαρή προσευχή, είναι η μάχη προς τα πάθη. Είναι αδύνατο να γίνει πρόοδος στην ευχή όσο ενεργούν τα πάθη. Παρ'όλα αυτά δεν εμποδίζεται η παρουσία της χάρης της προσευχή, αρκεί να μην υπάρχει αμέλεια και κενοδοξία.
 

Γέροντας Ιωσήφ
 

* * * * * * * * * * * * *
Όταν πηγαίνεις να κάμεις την προσευχή σου,
" να θυμάσαι τα πάθη σου· τα αδύνατα σημεία σου· την ευκολία, με την οποία ξεφεύγεις και πέφτεις!
" να θυμάσαι, ότι ο Χριστός μπορεί να σε συγκρα τήσει· και να σε δυναμώσει· και να σε βοηθήσει να νικήσεις·
" να γονατίζεις λοιπόν ενώπιον Του και να Τον ικετεύεις:
* Κράτα με, Χριστέ μου, μη Σου φύγω!
* Κράτα με, Χριστέ μου, μη Σου φύγω!
* Κράτα με, Χριστέ μου, μη Σου φύγω!
Και μη φοβάσαι. Δεν θα σε αφήσει. Είναι φιλάνθρωπος. Και φιλόψυχος.
 

Γέροντας Ιωήλ
 

* * * * * * * * * * * * * *
Για να βρεις καλό πνευματικό, πρέπει να κάνεις τρεις μέρες προσευχή και
κατόπιν ο Θεός θα φωτίσει. Και στο δρόμο που θα πηγαίνεις, να κάνεις
προσευχή να τον φωτίσει ο Θεός να σου πει λόγους καλούς.
 

Γέροντας Τύχων
 

* * * * * * * * * * * * *
Η πρώτη βαθμίδα της πνευματικής ανυψώσεως είναι η νοερά προσευχή.
 

Γέροντας Αμφιλόχιος
 

* * * * * * * * * * * * * * *
Με την ευχή αγιάζεις τον τόπο που κάθεσαι και το έργο που κάνεις.
 

Γέροντας Αμφιλόχιος
 

* * * * * * * * * * * * * * *
Η προσευχή είναι χάρη. Την δίνει ο Θεός, όταν υπάρχει ζήλος και ταπείνωση.
 

Γέροντας Αμφιλόχιος
 

* * * * * * * * * * * * *
Δεν έχει αξία να κάνεις εκατό μετάνοιες και να μην νιώθεις τίποτα. Ας κάνεις μόνο είκοσι ή δεκαπέντε αλλά να γίνονται με συναίσθηση και αγάπη.
 

Αγιος Πορφύριος

http://agapienxristou.blogspot.ca/2013/01/blog-post_26.html

Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΒΟΗΘΗΣΕ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Όταν ό Πνευματικός Παπα - Γαβριήλ είχε γυρίσει από τον κόσμο, στη Σκήτη αυτή, είχε βαρεία αρρωστήσει για θάνατο ό Μοναχός Κύριλλος Κουμιώτης από την Καλύβα «Ζωοδόχου Πηγής» και επειδή πλησίαζε ή ώρα της έκδημίας του, κάλεσε τον πνευματικό του να εξομολογηθεί το 1965 έτος.

Ό Πνευματικός του Παπα - Έφραίμ προσπάθησε να βοηθήσει τον πάσχοντα για να εξομολογηθεί, αλλά ό ασθενής έλεγε, πώς στον αριστερό ωμό του είναι κολλημένο ένα χαρτί πού γράφει, αλλά τι γράφει δεν μπορούσε να ειπεί.

Πήγε κι άλλος Πνευματικός ό Παπα Χαράλαμπος από τα γύρω ασκητικά Καλύβα, άλλα κι αυτός στάθηκε αδύνατο να βοηθήσει τον ψυχορραγούντα αδελφό Κύριλλο.

Τότε ό κατά σάρκα αδελφός του Παπα - Νεόφυτος κι εκείνος Πνευματικός, κάλεσε και τον γέροντα Πνευματικό Παπα - Γαβριήλ Λευτεριώτη,, ό όποιος, μ' όλη την αδελφική αγάπη, πήγε κοντά στον ασθενή και σαν έμπειρος Πνευματικός όταν του είπε για το χαρτί, ρώτησε το Μοναχό Κύριλλο να του πει τι ακριβώς βλέπει. Ό ασθενής είπε, πώς στα δεξιά βλέπει δυο λευκοφόρους Αγγέλους και στα αριστερά ήταν έτοιμοι να αρπάξουν την ψυχή του πολλοί Δαίμονες, ό ένας από τους οποίους με την ουρά του γύριζε σύντομα και έπαιζε με το κομβοσχοίνι του ησυχαστή Γέροντα Ιωσήφ, πού βρίσκονταν κι αυτός εκεί.

Ό Πνευματικός Παπα - Γαβριήλ, παρεκάλεσε όλους τους αδελφούς να βγουν έξω από το δωμάτιο του ασθενή και ρώτησε για δεύτερη φορά το Μοναχό Κύριλλο να του πει τα κρυπτά της καρδίας του.

Αφού ό ασθενής τα είπε όλα, τότε τον ρώτησε ό:ν το χαρτί είναι ακόμα κολλημένο στον ωμό του. Ό ασθενής απάντησε πώς και πάλι το χαρτί είναι κολλημένο εκεί που αρχικά το αισθανόταν.

Ό Πνευματικός τότε είπε στον Μοναχό Κύριλλο να ρωτήσει το φύλακα Άγγελο, να του ειπεί εκείνος τι γράφει το χαρτί. Ό Μοναχός Κύριλλος γύρισε προς τους Αγγέλους και τους μίλησε σε γλώσσα, πού ό Πνευματικός δεν καταλάβαινε ούτε μια λέξη άπ' αυτά πού έλεγε. Κι ό Άγγελος του απαντούσε στην ίδια γλώσσα. Τότε ό Παπα - Γαβριήλ, έβαλε το πετραχήλι επάνω στον ασθενή και τον ρώτησε τι του είπε ό Άγγελος ότι γράφει το χαρτί; Κι ό Μοναχός Κύριλλος του είπε δυο αμαρτίες πού αυτός πρώτα δε θυμότανε να τις πει.

Ό Πνευματικός αφού του είπε αυτά, διάβασε τη συγχωρετική ευχή, κι όταν τελείωσε πήρε το πετραχήλι κι ό ασθενής είπε στον Πνευματικό, πώς το χαρτί κόλλησε πάνω στο πετραχήλι και σβήσανε τα αμαρτήματα του, πού ήτανε γραμμένα σ' αυτό, και με το λόγο αυτόν, παρέδωκε το πνεύμα και κοιμήθηκε τον αιώνιο ύπνο των μακαρίων.

Ή πείρα και διάκριση του Πνευματικού, βοήθησε τον αδελφό Κύριλλο να εξομολογηθεί και να καθαρισθεί από τις ανθρώπινες αδυναμίες του, με διερμηνέα και βοηθό τον Άγγελο φύλακα της ψυχής.

Ό Πνευματικός Παπα - Γαβριήλ, στην Κόρινθο έζησε 28 χρόνια πνευματική ζωή, με παντός είδους εγκράτεια και έκτισε εκεί μεγάλη και ευρύχωρη πνευματική φωλιά - ωραιότατη περικαλλή εκκλησία του θαυματουργού Ιεράρχου αγίου Νικολάου.

http://agapienxristou.blogspot.ca/2013/01/blog-post_27.html