Translate

Thursday, July 2, 2015

Our Purpose on Earth ( St. Nikolai Velimirovich )



Why are we here on earth? To show our love for God. To learn to love God more than sin. That by our inconsequential love, we may respond to the greater love of God. Only God's love is a great love and our love is always inconsequential. God abundantly showed and shows His love for man both in Paradise and on earth. This brief earthly life is given to us as a school and as an examination to question ourselves as to whether we will respond with love to the great love of God. "Every day and every hour, proof of our love for God is required of us," says St. Isaac the Syrian. God shows His love for us every day and every hour. Every day and every moment we stand positioned between God and sin. We have either to give our love to God and elevate ourselves among the angels or to choose sin and fall into the gloom of Hades. Alexis, the Man of God, loved God more than he loved his parents, his wife and riches. He spent seventeen years as a beggar far away from the home of his parents, and another seventeen years Alexis spent as an unknown and scorned in the house of his parents. He did this, all for the sake of the love of God. The merciful God responded love for love for these thirty-four years of suffering. He gave Alexis eternal life and joy among His angels in the heavens and glory on earth.
 
 St. Nikolai Velimirovich, Prologue

Ο χρηματιστής της Wall Street που έγινε μοναχός



Ένας Βούλγαρος πρώην χρηματιστής που έγινε μοναχός

Η πρόσφατη παγκόσμια οικονομική κρίση επηρέασε όχι μόνο τις χρηματιστηριακές αγορές και τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων αλλά και κάποια μοναστήρια.
Πριν κάποιους μήνες ο ευρωπαϊκός τύπος ασχολήθηκε με τη βιογραφία ενός μοναχού –πρώην χρηματιστή στη Wall Street ο οποίος λέει είχε προβλέψει τη κρίση.
Με εξαίρεση κάποια χωριά κανείς στη Βουλγαρία δεν είχε ακούσει για τη Μονή Γκιγκίνσκι. Αυτό ίσως οφείλετε στη μεγάλη φτώχεια αυτών των περιοχών. Ακόμη και οι Βούλγαροι κομμουνιστές όταν θέλησαν να δημεύσουν τη περιουσία του μοναστηριού ,δεν είχαν τι να πάρουν Μετά τη πτώση του κομμουνισμού κάποιοι μοναχοί πήγαν να μείνουν στο Γκιγκίνσκι (δυτικά της Σόφιας, κοντά στα Βουλγαροσερβικά σύνορα) αλλά η έλλειψη ηλεκτρικού ρεύματος, η έλλειψη δρόμων και τα γκρεμισμένα κελιά τους απέτρεψαν στο να μείνουν πολύ. Και ίσως η μονή που βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Κίτκα να έμενε ακόμα άγνωστη αν δεν είχε εγκατασταθεί εκεί ο π. Ευγένιος ένας αθωνίτης μοναχός.



Ένας πρώην χρηματιστής από τη Wall Street

Μόλις εμφανίστηκε στην αγορά το γάλα και το τυρί Ghighinski Monastery το μοναστήρι άρχισε να γίνετε γρήγορα γνωστό σε όλη τη Βουλγαρία. Ο τύπος άρχισε να ασχολείται εκτενώς. Ξέρετε ποιος βρίσκετε πίσω από το διάσημο τυρί βουβάλου; Ένας πρώην χρηματιστής από τη Wall Street σήμερα μοναχός στο Γκιγκίνσκι. Μετά σαν αστραπή διαδόθηκε η φήμη ότι αυξάνει τα κοπάδια του. Στην αρχή οι ανταγωνιστές κράτησαν μια απόσταση όταν όμως είδαν ότι το γάλα και το τυρί και το τυρί βουβαλιού πουλιόταν σα ζεστό ψωμί άρχισαν οι ύβρεις .
Κάποιοι υποστήριξαν ότι ο χρηματιστής έκανε στο χρηματιστήριο το μεγάλο κόλπο , αποφασίζοντας μετά να επενδύσει στη κτηνοτροφία για μεγαλύτερα κέρδη. Μη έχοντας όμως γη αποφάσισε να κάνει το μοναστήρι ,φάρμα. Άλλοι έλεγαν ότι ο κλέφτης ο Νικάνωρ έκλεψε τα λεφτά της εταιρίας που εργαζόταν ενώ κάποιοι άλλοι τον θεωρούσαν απλώς τρελό. Να αφήσει τα χιλιάδες δολάρια του χρηματιστηρίου και να ασχολείται με τα βουβάλια ενός γκρεμισμένου μοναστηριού ενός απομακρυσμένου χωριού;
Τελικά η αλήθεια είναι μία. Αυτές τις μερικές δεκάδες βουβαλιών ο πρώην χρηματιστής Νικάνωρ τα είχε αποκτήσει λόγω του ότι είχε καταθέσει τον καλύτερο φάκελο στη Βουλγαρία για τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης –SAPARD

Μοναχός – χρηματιστής σε περίοδο κρίσης

Η επιτυχία του φακέλου έκρυβε από πίσω ένα ειδικό. Ο Νικάνωρ ασχολούταν από νέος με τα οικονομικά από όταν ήταν ακόμη μαθητής. Μετά τη πτώση του κομμουνισμού ο Hristo Miskon (μοναχός Νικάνωρ )σπούδασε διεθνείς δημόσιες σχέσεις στο πανεπιστήμιο της Σόφιας. Οι οικονομικές του γνώσεις και η επιδεξιότητά του τον προώθησαν στις πιο διάσημες χρηματιστηριακές εταιρίες του κόσμου.
Εργαζόμενος για τη διάσημη εταιρία Karol και έχοντας διαβάσει μέχρι εκείνη τη στιγμή δεκάδες ορθόδοξα βιβλία, σκέφτηκε ότι ήρθε η στιγμή να διαβει τον Ρουβικώνα . Αποφάσισε να κάνει πράξη όλα όσα είχε διαβάσει. Έτσι γύρισε στη Βουλγαρία και έγινε υποτακτικός του ηγούμενου της Μονής Γκιγκίνσκι Ευγένιου.
Σεμνός, ξυπνάει πολύ νωρίς για να ταΐσει τα βουβάλια και τα αρμέγει Κάποιοι δημοσιογράφοι παραμυθιάζονται ότι ο χρηματιστής είχε προβλέψει τη κρίση και για αυτό ήρθε στο μοναστήρι. Ποιος όμως καταλαβαίνει τη δίψα του για σωτηρία;
Πεπεισμένος ότι δε μπορεί να κλείσει τα στόματα του κόσμου ο π Νικάνωρ συνιστά στους δημοσιογράφους και στους πρώην συναδέλφους του να έχουν πάνω στο γραφείο τους ένα βαζάκι με χώμα για να καταλάβουν ότι η αληθινή ζωή δεν έχει καμιά σχέση με περιουσίες. 


http://agapienxristou.blogspot.ca/2013/07/wall-street.html

Ένα πρόσφατο θαύμα του Αγίου Νεκταρίου στην Αθήνα




Την 7.11.2006 εισήχθη για θεραπεία στο Ευγενίδειο Θεραπευτήριο ή ασθενής Μ.Φ., ετών 68, από τον Θεολόγο Σπάρτης.

Ή ασθενής παρουσίαζε παροδικά κρίσεις με απώλεια της οράσεως (έχανε το φως) του δεξιού οφθαλμού λόγω μεγάλης στένωσης της καρωτίδας αρτηρίας, διότι ό οφθαλμός της δεν αίματωνόταν αρκετά.


Αφού έγινε όλος ό προεγχειρητικός της έλεγχος καί εξετάσθηκε και από νευρολόγο (Γ.Σ.) χωρίς να διαπιστωθούν παθολο γικά ευρήματα, με γενική αναισθησία χειρουργήθηκε στις 8.11.2006, ή καρωτίδα ανοίχθηκε, καθάρισε καί κλείσθηκε πά λι. Έγινε, όπως επιστημονικά λέγεται, ένδαρτηριεκτομή της καρωτίδας καί ή ασθενής οδηγήθηκε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.

Ή ασθενής ξύπνησε από τη νάρκωση, ήταν όμως συγχυτική καί διε γερτική καί ή επικοινωνία μαζί της ήταν πρακτικά αδύνατη.

Δεν καταλάβαινε καί δεν συνεργαζόταν μαζί μας, αλλά με το δεξί χέρι καί πόδι προσπαθούσε να πετά ξει τους όρους. Το αριστερό χέρι καί πόδι είχαν πλήρη παραλυσία.

Η σοβαρή πνευματική διαταραχή, σε συνδυασμό με την ημιπληγία αριστερά, μας υποχρέωσε να κάνουμε άμεσο έλεγχο της κυκλοφορίας του εγκεφάλου με αγγειογραφία, ή οποία, όπως ό ακτινολόγος (Καθηγητής Δ.Κ.) διέγνωσε, δεν παρουσίαζε καμία απόφραξη των αγγείων καί ή κυκλοφορία ήταν ελεύθερη στην περιοχή πού είχε χειρουργηθεί.

Ή σοβαρή κατάσταση της ασθενούς όμως μας είχε ανησυχήσει, γι' αυτό οδηγήθηκε πάλι στο χειρουργείο, όπου ό έλεγχος του εγχειρητικού πεδίου απέδειξε ότι ήταν ανέπαφο καί με πολύ καλές σφύξεις ή αρτηρία.

Για να ελεγχθεί καί το εσωτερικό της καρωτίδας, έγινε διάνοιξη του αγγείου, το οποιο όμως ήταν καί εσωτερικά ανέπαφο.

Χρησιμοποιώντας ένα μικρό συνθετικό έμβάλωμα συνερράφη ή καρωτίδα καί το υπόλοιπο εγχειρητικό πεδίο, και ή ασθενής οδηγήθηκε περί την 3η μεσημβρινή πάλι στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.

Η αναισθησιολόγος (Επικ. Καθηγήτρια Ε.Α.) συνέστησε να μείνει ή άρρωστη σε καταστολή (βαθύ ύπνο) στο αναπνευστικό μηχάνημα, παρακολουθώντας τα ζωτικά σημεία (πίεση, σφύξεις, αναπνοή κ.ά.) στις οθόνες έλεγχου, προκειμένου να σταθεροποιηθεί καί να επιχειρήσουμε αφύπνιση το βράδυ ή την άλλη μέρα το πρωί.

Περί την 7η βραδινή ώρα, δοκιμαστική μείωση των αναισθητικών φαρμάκων, προκειμένου να εκτιμηθεί ή κατάσταση της, οδήγησε την ασθενή σε διέγερση καί έντονη ανησυχία, όπως τίς πρωινές ώρες μετά το πρώτο χειρουργείο, ώστε οι γι ατροί της Μονάδος να την καταστείλουν (κοιμήσουν) καί πάλι με φάρμακα.

Οι ώρες περνούσαν καί σε λίγο θα εορτάζαμε τη μνήμη του αγίου Νεκτα ρίου. Δεδομένου ότι την άλλη ήμερα το πρωί 6:45 είχα απλό προγραμματισμένο χειρουργείο καί δεν θα μπορούσα να εκκλησιαστώ στο ναό του Αγίου Νεκταρί ου στο Αρεταίειο Νοσοκομείο (ένα μικρό ναό, τον όποιο ό ίδιος είχα φτιάξει στη μνήμη του Αγίου καί είχε αγιογραφηθεί αποκλειστικά με θαύματα του Αγίου, ό όποιος είχε κοιμηθεί έκει θαυματουργικά «θεραπεία του παραλυτικού» στο δωμά τιο 2 της Χειρουργικής Κλινικής πού είχα την τιμή καί την ευλογία τα τελευταία χρόνια να διευθύνω), αποφάσισα να εκκλησιαστώ στον περικαλλή ναό του Αγίου Νεκταρίου με' την εξαίρετη χορω δία στο Ν. Ηράκλειο, πού είχε ολονυχτία.


Στο ευγενικό τηλεφώνημα του Πανοσιολογιότατου Αρχιμανδρίτου π. Χρυσοστόμου ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, Γραμματέως της Αρχιεπισκοπής, για λειτουργία στο ναό του Αγίου Νεκταρίου στο Αρεταίειο Νοσοκομείο, με λύπη μου είχα απαντήσει αρνητικά, έχοντας αφυπηρετήσει από 3μήνου από το Πανεπιστήμιο καί μη έχοντας αρμοδιότητες στη Διοίκηση.

Στο Ναό του Αγίου Νεκταρίου στο Ν. Ηράκλειο έφθασα περί την 11:30 νυχτερι νή, ψυχικά συντετριμμένος καί πνευματι κά προβληματισμένος για την κατάσταση της ασθενούς καί την άγνωστη εξέλιξη της. Παρακάλεσα τον Άγιο να παρέμβει βοηθώντας την άρρωστη, ήξερα όμως την αναξιότητά μου καί δεν πίστεψα ούτε λεπτό ότι ό Άγιος θα ήσχολείτο με' το πρόβλημα μου.

Αφού κοινώνησα την 2:35 πρωι νή, με το τέλος της Θείας Λειτουργίας εγκατέλειψα το ναό, πάντα ανήσυχος καί προβληματισμένος για την άρρωστη.

Το πρωί του αγίου Νεκταρίου 6:45, είχα όπως προανέφερα χειρουργείο στο Ευγενίδειο Θεραπευτήριο (ασθενής Μ.Π.), έχοντας το κλειδί του ναού του Αγίου Νεκταρίου.

Ακριβώς 6:30 πρωινή, πέρασα από το Αρεταίειο, άνοιξα το ναό, προσκύνησα τον Άγιο, ζήτησα καί πάλι τη βοήθεια του καί πήγα καί χειρούρ γησα, έχοντας περίεργη καί ιδιόρρυθμη συμπεριφορά, όπως οί γιατροί πού με βοηθούσαν (Θ.Γ. και Β.Σ.) έλεγαν αργότερα μεταξύ τους καί εμμέσως κάποιοι άλλοι μου μετέφεραν.

Περί την 9η πρωινή, ή ασθενής, ή οποία καθ' όλο το 24ωρο εύρίσκετο σε καταστολή στη Μονάδα Εντατικής Θε ραπείας του Θεραπευτηρίου μπήκε στη διαδικασία αφύπνισης. Ώ του θαύμα τος! Ή ασθενής ξύπνησε, είχε θαυμάσια επικοινωνία με το περιβάλλον, κινούσε ελεύθερα όλα τα άκρα (χέρια καί πόδια) πήρε το πρόγευμα της κανονικά σαν να μην είχε συμβεί τίποτε.

Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, περί την 7η βραδινή ώρα, ό εφημερεύων για τρός Θ. Τ. με' πήρε τηλέφωνο καί μου λέει: «Κύριε Καθηγητά, ή ασθενής περπατά στο διάδρομο, κάνει τον περίπατο της καί θέλει να σας μιλήσει στο τηλέφωνο».

Πράγματι μου έδωσε την ασθενή στο τηλέφωνο, ή οποία μου είπε; «Γιατρούλη μου, είμαι μια χαρά καί θέλω να σας φιλήσω τα χρυσά σας χεράκια».

Συγκινημένος την ευχαρίστησα από την άλλη μεριά του τηλεφώνου, γεμάτος από αισθήματα ευγνωμοσύνης στον Άγιο μας...

Το θαύμα είχε γίνει.

Ό Άγιος πα ρενέβη άλλη μια φορά προς Δόξαν του Κυρίου μας. Ποιος άραγε συγκίνησε τον Άγιο, ώστε να προστεθεί άλλη μια θαυ ματουργός παρουσία του; Ό ιερεύς του χωρίου Θεολόγος, πού, όπως ή ασθενής μου είπε, προσηύχετο γι' αυτήν, ή αγία ψυχή της ασθενούς, ή οποία φαίνεται να ευλαβείται του Κυρίου μας -είναι αδελφή δύο ιερέων- ή ή αυτόματη επίσκεψη του αγίου Νεκταρίου δηλώνοντας θαυμα τουργικά άλλη μια φορά την παρουσία του την ήμερα της αγίας μνήμης του, το έτος 2006.

Ας σημειωθεί ότι καί ή αξονική τομο γραφία του εγκεφάλου την τρίτη μετεγχειρητική ήμερα δεν έδειξε καμία βλάβη εγκεφάλου. Ή ασθενής εγκατέλειψε υγιής το θεραπευτήριο καί βρίσκεται πάλι στο χωριό της, τον Θεολόγο Σπάρτης.