Πρώτον: Γιατί η πίστη μας είναι φως. Ο Χριστός είπε: «Εγώ ειμί το φως του κόσμου». Το φως της κανδήλας μας θυμίζει το φως, με το οποίο ο Χριστός καταυγάζει τις ψυχές μας.
Δεύτερον: Για να μας θυμίζει, ότι και η ζωή μας πρέπει να είναι φωτεινή σαν των αγίων, δηλαδή των ανθρώπων, που ο Απόστολος Παύλος τους ονομάζει «τέκνα φωτός».
Τρίτον: Για να είναι έλεγχος στα σκοτεινά μας έργα και στις κακές μας ενθυμήσεις και επιθυμίες. Και έτσι να τα επαναφέρει όλα στο δρόμο του φωτός του αγίου Ευαγγελίου. Για να λάμψει «το φως ημών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως είδωσιν ημών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον Πατέρα ημών τον εν τοις ουρανοίς».
Τέταρτον: Είναι μια μικρή δική μας θυσία, σημείο και δείγμα της ευγνωμοσύνης και της αγάπης, που οφείλουμε στο Θεό για τη μεγάλη θυσία που έκαμε για μας. Με αυτήν και με την προσευχή μας, τον ευχαριστούμε για τη ζωή, για τη σωτηρία και για όλα όσα μας χαρίζει η θεϊκή και άπειρη αγάπη του.
Πέμπτον: Για να είναι φόβητρο στις δυνάμεις του σκότους, που μας επιτίθενται με ιδιαίτερη πονηρία πριν και κατά την ώρα της προσευχής και θέλουν να απομακρύνουν τη σκέψη μας από το Θεό. Οι δαίμονες αγαπούν το σκοτάδι και τρέμουν το φως: Και του Χριστού κι εκείνων που αγαπούν τον Χριστό.
Έκτον: Για να μας παρακινεί σε αυτοθυσία. Όπως δηλαδή με το λάδι καίγεται στο καντήλι το φυτίλι, έτσι και το δικό μας θέλημα να καίγεται με τη φλόγα της αγάπης για τον Χριστό και να υποτάσσεται πάντοτε στο θέλημα του Θεού.
Έβδομον: Για να μάθωμε ότι: Όπως δεν ανάβει το καντήλι χωρίς τα δικά μας χέρια, έτσι και το εσωτερικό καντήλι της καρδιάς μας δεν ανάβει χωρίς τα χέρια του Θεού. Οι κόποι των αρετών μας είναι η καύσιμη ύλη (το φυτίλι και το λάδι), που για να ανάψουν και να φωτίσουν χρειάζονται το «πυρ» του Αγίου Πνεύματος.
The First is a smile.
The Second is tears.
The Third is a gentle touch.
The Fourth is prayer.
The Fifth is love.
With these five languages you can travel the entire earth and the whole world will be yours.
http://agapienxristou.blogspot.ca/2013/05/five-languages-of-love-eldress-gabriela.html
His sister Christina
His brother Raphael
To his spiritual children the Saint wrote:
"To some people your love will be expressed with joy and to others it will be expressed with your pain. You will consider everyone your brother or your sister, for we are all children of Eve (of the large family of Adam, of God). Then, in your prayer you will say: ‘My God, help those first who are in greater need, whether they are alive or reposed brothers in the Lord.’ At that point, you will share your heart with the whole world and you will have nothing but immense love, which is Christ."
Epistles, p. 50.
http://agapienxristou.blogspot.ca/2013/05/the-siblings-of-elder-paisios.html
Πολλοί θέλουν η γυναίκα τους να είναι όμορφη. Είναι όμως αυτό αρκετό για να επιτύχει ένας γάμος;
Τονίζει ο άγιος: «Η ομορφιά του σώματος, όταν δεν συνοδεύεται από την αρετή της ψυχής, θα μπορέσει να σκλαβώσει τον άνδρα για είκοσι και τριάντα μέρες, δεν θα διαρκέσει όμως περισσότερο, αλλά αφού δείξει την κακία της, θα διαλύσει την αγάπη.
Οι γυναίκες όμως που λάμπουν εξ αιτίας της ομορφιάς της ψυχής, όσο προχωρεί ο καιρός και φανερώνουν την ευγένεια της ψυχής τους, τόσο περισσότερο ελκύουν τους άνδρες τους».
Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
http://agapienxristou.blogspot.ca/2013/03/blog-post_25.html
Είναι καιρός τώρα που στα περίφημα κανάλια της ελληνικής τηλοψίας αφιερώνονται πολλές ώρες στη μεγάλη τέχνη της μαγειρικής.
Πολυτελείς, καλοφωτισμένες κουζίνες, με ακριβά μαγειρικά σκεύη, μόνιμα χαμογελαστά πρόσωπα γυναικών και ανδρών, μεσόκοπων και νέων με λουλουδάτες ή άσπρες ποδιές και σκούφους, αστειάκια συνήθως όχι έξυπνα και εκείνα τα ατέλειωτα φαιδρά υποκοριστικά καροτάκια, σαλτσούλες, ψαράκια, κρεατάκια και λοιπά.
Μάλιστα οι συνταγές τους είναι πολλές φορές λίαν δαπανηρές και σπάνιες. Προέρχονται από διάφορες μακρινές χώρες, ξένες, από την απλή, ωραία και υγιεινή γνωστή μεσογειακή δίαιτα.
Σε μία εποχή δύσκολη, σαν τη δική μας, να παρουσιάζονται καθημερινά λαχταριστοί αστακοί, γαρίδες, κρέατα φερμένα από μακριά, αποτελεί μία οδυνηρή πρόκληση.
Όταν οι συνάνθρωποί μας δεν έχουν ούτε τον άρτο τον επιούσιο, ξενίζει αυτή η πολυδάπανη και πολυποίκιλη παρουσίαση εδεσμάτων γαργαλιστικών.....
Μερικοί φαίνεται ζουν για να τρώνε. Σε αυτούς απευθύνονται; Κάθονται άνθρωποι όλη τη μέρα και αντιγράφουν όλες αυτές τις σύνθετες συνταγές; Φαίνεται πως υπάρχει ένα τέτοιο φιλοθεάμον κοινό που ενδιαφέρεται και γι' αυτό και βέβαια συνεχίζονται οι εκπομπές αυτές.
Την ίδια περίοδο κυκλοφορεί ένα πλήθος βιβλίων - τσελεμεντέδων επίσης πανάκριβων, με ιλουστρασιόν χαρτί, πολλές έγχρωμες φωτογραφίες και καλλιτεχνικά δεσίματα.
Μάλιστα κυκλοφορούν και αρκετά βιβλία με νηστίσιμες συνταγές για τα οποία έχω μία μικρή επιφύλαξη. Βρισκόμαστε σε περίοδο νηστείας πριν τα Χριστούγεννα. Πάντοτε πριν τις μεγάλες εορτές της Χριστιανοσύνης έχουμε νηστεία ως προετοιμασία.
Η νηστεία της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι πάντοτε συνδυασμένη με τη λιτοφαγία και την ολιγοφαγία. Αν είναι να τρώει κανείς γαρίδες, καραβίδες, χαβιάρια και αστακούς καλύτερα να νηστεύει.
Η νηστεία όμως, όπως λεει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, θα πρέπει να είναι λιτή, φτωχή και απλή και τα χρήματα που κερδίζουμε μη χρησιμοποιώντας πολυδάπανες τροφές, να γεμίζουν με τις απαραίτητες τροφές τις κοιλιές των πεινασμένων. Η νηστεία λοιπόν συνδυάζεται με την ελεημοσύνη και την προσευχή.
Όταν ο άνθρωπος θα φάει βαριά και πολύ, θα κουβεντιάσει πολύ και θα κοιμηθεί πολύ. Η μία παραχώρηση φέρνει την άλλη. Όταν ο άνθρωπος θα φάει μέτρια θα βρίσκεται σε μία μεγαλύτερη εγρήγορση, θα ελέγχει τις σκέψεις του, θα συλλαμβάνει τους λογισμούς του και θα περιορίζει τη φαντασία του.
Δεν νηστεύουμε για να έχουμε καλή υγεία και ωραία σιλουέτα, άσχετα αν βοηθά κάποτε και σε αυτά. Νηστεύουμε γιατί είναι εντολή Θεού, γιατί είναι το μόνο που μπορεί να προσφέρει ο άνθρωπος στον Θεό, γιατί είναι μία εκούσια προσφορά, στέρηση της τελικά επώδυνης ηδονής.
Ο καθηγητής κ. Α. Καφάτος έχει πει πως αν τηρούσαμε επακριβώς τις καθιερωμένες νηστείες της εκκλησίας θα είχαμε σαφώς καλύτερη υγεία.
Η πολυφαγία, η καθημερινή κρεοφαγία, η τροφή με πολλά λιπαρά δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην υγεία. Όταν ο άνθρωπος νηστεύει έχει πιο καθαρό νου και μπορεί να προσεύχεται καθαρότερα και καλύτερα.
Η νηστεία είναι ένα μέρος της ασκήσεως του πιστού. Η νηστεία από μόνη της δεν σημαίνει τίποτε. Οι φτωχοί νηστεύουν θέλοντας και μη. Αν όμως στενοχωρούνται γι' αυτό γκρινιάζουν, άγχονται, νευριάζουν και γίνονται κακοί, χάνουν τον "μισθό" τους.
Επανερχόμενος στα τηλεοπτικά μαγειρέματα θυμάμαι και κάποια άλλα μαγειρέματα υποκρισίας, δολοπλοκίας, διπλωματίας και απάτης, υποστηρίζοντας τους δικούς μας και ας είναι αχρείοι και ανάξιοι.
Βρέθηκα στο σπίτι της αδελφής μου στην Αθήνα και παρακολούθησα αυτόν τον μυρωδάτο ολοήμερο πόλεμο σκόρδου, κρεμμυδιού, βαλσάμικου, καρυκευμάτων και σαλτσών αλλά και περίεργων σαλατών και γλυκών και κουράστηκα πολύ.
Έλεγε ένας γέροντας πως γίνεται ένας μεγάλος πόλεμος για λίγα εκατοστά, ό,τι καταλάβει η γλώσσα, ο ουρανίσκος και ο λάρυγγας. Μετά καμία αίσθηση. Αν φας πολύ θα έχεις στομαχόπονο κι αν δεν πάρεις σχετικά φάρμακα σίγουρα θα θέλεις αναψυκτικά - χωνευτικά. Ένας άγιος είπε το κρασί δεν είναι αμαρτία αλλά η μέθη. Σε όλα χρειάζεται μέτρο, διάκριση και προσοχή.
μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης
- Γέροντα, γιατί κατήργησαν τους τόνους από την γραμματική;
- Τώρα, όπως οι άνθρωποι δεν σηκώνουν τίποτε και τα πετούν όλα, έτσι και τα γράμματα δεν σηκώνουν τίποτε, ούτε οξείες ούτε περισπωμένες! Και όπως όλοι τρέχουν, δεν
βάζουν ούτε τελεία!
Βλέπω μια γλώσσα που γράφουν μερικοί!
Διάβαζα σε μία μετάφραση της Καινής Διαθήκης:
«Από την Αίγυπτο κάλεσα τον γιο μου».
Δεν ταιριάζει, βρε παιδί! Δεν ξεχωρίζει το ιερό από το ανίερο! Γράφουν έτσι, δήθεν για να είναι όλα ίδια, να υπάρχει ομοιομορφία στην γλώσσα.
Ποιος, ακόμη και από το πιο τελευταίο χωριό, δεν θα καταλάβαινε, αν έγραφε «τον υιόν μου»;
Άκουσα μια φορά στο Άγιον Όρος σε μια ανάγνωση:
«Το ψωμί και το κρασί που κάνουν την Μεταλαβιά». Δεν ταιριάζει· πως να το κάνουμε;
Ποιος δεν ξέρει τι θα πη «άρτος» και «οίνος»;
- Λένε, Γέροντα, ότι θα αντικαταστήσουν το ελληνικό αλφάβητο με το λατινικό.
- Άσ' τα, δεν θα σταθούν αυτά· δεν θα σταθούν.
Ευτυχώς που ο Θεός και από το στραβό και από το κακό βγάζει καλό, αλλιώς θα ήμασταν χαμένοι. Δεν χάθηκε η Παράδοση, η γλώσσα τότε που τα είχαν όλα σε χειρόγραφα και δεν υπήρχαν ούτε φωτοτυπικά ούτε τίποτε και θα χαθει τώρα που βγήκαν τόσα μέσα; Όχι, δεν πρόκειται να χαθεί, ό,τι και να κάνουν οι άνθρωποι. Βλέπετε και οι Ρώσοι πρόσφυγες πως κράτησαν τα έθιμά τους!
Αυτό που τους βοήθησε ήταν που ήξεραν την ποντιακή γλώσσα. Κράτησαν έτσι την Παράδοση μέσα τους. Αλλά, παρ' όλο που τους δόθηκε λίγη ελευθερία, έφυγαν από την Ρωσία, για να βρουν ελευθερία, γιατί και πάλι ήταν σαν ένα πουλάκι που το έβγαλαν από το κλουβί και το άφησαν μέσα στο δωμάτιο ελεύθερο. Δεν θα στενοχωριόταν και εκεί; Φαντασθήτε πως ήταν πριν οι καημένοι!
Είναι και μερικοί που πάνε να κάνουν μια νέα γλώσσα. Η ελληνική όμως γλώσσα έχει «γλώσσα» από τις πύρινες Γλώσσες της Πεντηκοστής! Το δόγμα της πίστεώς μας καμμιά γλώσσα δεν μπορεί να το αποδώση. Γι' αυτό οικονόμησε ο Θεός και η Παλαιά Διαθήκη μεταφράσθηκε από τους Εβδομήκοντα στην Ελληνική γλώσσα και το Ευαγγέλιο γράφτηκε στην ελληνική γλώσσα.
Αν δεν ξέρει Αρχαία Ελληνικά κανείς και ασχολήται με το δόγμα, μπορεί να πλανηθεί. Και εμείς καταργήσαμε τα Αρχαία από τα σχολεία! Μετά από λίγο θα έρχωνται Γερμανοί να διδάσκουν Αρχαία στα δικά μας Πανεπιστήμια. Τότε θα καταλάβουν οι δικοί μας την αξία που έχουν τα Αρχαία Ελληνικά, αφού πρώτα γίνουν ρεζίλι, και θα πουν: «Για δες η Εκκλησία που κρατούσε τα Αρχαία»!
Πάνε να εξαφανίσουν ένα ορθόδοξο έθνος.
Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ένα ορθόδοξο έθνος σήμερα είναι μεγάλη υπόθεση! Παλιά είχαμε την φιλοσοφία. Η Αγία Αικατερίνη με βάση την φιλοσοφία αποστόμωσε τους φιλοσόφους. Οι φιλόσοφοι ετοίμασαν τον δρόμο για τον Χριστιανισμό. Το Ευαγγέλιο γράφτηκε στα ελληνικά και διαδόθηκε στον κόσμο. Μετά οι Έλληνες προχώρησαν να φωτίσουν και τους Σλαύους. Σε μερικούς δεν συμφέρει να υπάρχη η Ελλάδα. «Μας κάνει κακό, λένε. Πρέπει να την
εξαφανίσουμε».
Αγιος Παϊσιος
Translating Orthodox Christian Ideals Into Daily Life
By living the Orthodox Life you put Christ’s commandments and way of life deep into your consciousness. You learn to deal more effectively with stress. You release reserves of untapped energies. You transform anger. You heal relationships. You leave behind painful memories and live a life fully in the present. You develop unsuspected capacities for insight and understanding. You learn to love more fully than you thought possible. You discover your unique contribution to life. You walk a path towards eternal life in Paradise.
Introduction
1. Praying Daily
Have a regular prayer rule that includes morning and evening prayer.
2. Worshiping and Participating in Sacraments
Attend and participate in the Divine Liturgy receiving Holy Communion regularly as well as regular participation in Confession.
3. Honoring the Liturgical Cycle of the Church
Follow the seasons of the church and participate in the fasts and feasts of the Church.
4. Using the Jesus Prayer
Repeat the Holy name whenever possible throughout the day or night.
5. Slowing Down and Ordering Your Life
Set priorities and reduce the stress and friction caused by a hurried life.
6. Being Watchful
Give full attention to what you are doing at the moment.
7. Taming the Passions
Overcome your habits, attachment to your likes and dislikes, and learn to practice the virtues.
8. Putting Others First
Free yourself from your selfishness and find joy in helping others.
9. Spiritual Fellowship
Spend time regularly with other Orthodox Christians for support and inspiration.
10. Reading the Scriptures and Holy Fathers
Be inspired by the lessons of the Holy Scriptures, the wisdom of the Holy Fathers and the lives of the Saints of the Church.
http://agapienxristou.blogspot.ca/2013/03/ten-point-program-for-orthodox-life.html
The Prophets Fasted
Moses: When I went up into the mountain to receive the tablets of stone...I was in the mountain forty days and forty nights, I ate no bread and drank no water. Deuteronomy 9:9 (LXX)
Prophet Jonah: It was by fasting among other things that the people of Nineveh were saved from his prediction of peril. Jonah 3:7 (LXX)
Prophet Joel: “Now, says the Lord your God, turn to Me with all your heart, with fasting and with wailing, and with mourning. Joel 2:12 (LXX)
Prophet Daniel: And I set my face toward the Lord God, to seek him diligently by prayer and supplication, with fastings and sackcloth. And I Prayed to the Lord my God, and confessed... Daniel 9:3-4 (LXX)
Jesus Fasted:
Immediately after His Baptism, what did He do?
And when he had fasted forty days and forty nights, he was afterward hungry.
What was His instruction for Apostles in the case of the epileptic boy whose demon the Apostles could not cast out?
This kind does not go out except by prayer and fasting.
When challenged by Pharisees about His disciples what did He say?
Can the children of the bride chamber mourn, as long as the bridegroom is with them? But the days will come, when the bridegroom shall be taken from them, and then shall they fast.
The Lord Himself gave instructions for fasting:
But you, when you fast, anoint your head, and wash your face; That you appear not unto men to fast, but unto your Father which is in secret. Matthew. 6:17-18
Why did he say this?
Apostles fasted:
In the Acts of the Apostles we read: As they ministered (liturgical rite) to the Lord, and fasted, the Holy Spirit said, Separate me Barnabas and Saul for the work where unto I have called them. And when they had fasted and prayed, and laid their hands on them, they sent them away.
They coupled fasting with liturgical acts:
Paul: Apostle Paul describes his own spiritual life as one of sacrifice, vigils, thirst, and fasting lived “in weariness and painfulness, in watchings often, in hunger and thirst, in fastings often, in cold and nakedness.”
He also refers to fasting in the context of marriage saying that by mutual consent husband and wife abstain from marital relations periodically while fasting and prayer.
The first century - Didache:
“The Teaching of the Twelve Apostles”
Your fasts must not be identical with those of the hypocrites. They fast on Mondays and Thursdays; but you should fast on Wednesdays and Fridays.
The fasting referred to here was a complete abstention from both food and drink until sundown.
Church Fathers fasted:
Ecclesiastical writer Tertullian (220) notes that spiritual growth requires confession and prayer fed by “fasting, ...not for the stomach’s sake, ...but for the soul’s.
St. Gregory (391) - practice of receiving the Eucharist after fasting.
Saint Basil (379) wrote much on fasting.
St. John Cassian (435): Therefore, fastings, vigils, meditation on the Scriptures, self-denial, and the abnegation of all possessions are not perfection, but aids to perfection: because the end of that science does not lie in these, but by means of these we arrive at the end.
St. Athanasius (373) - Fasting is more than just food. ...let us vie with each other in observing the purity of the fast by watchfulness in prayers, by study of the Scriptures, by distributing to the poor, and let us be at peace with our enemies. Let us bind up those who are scattered abroad, banish pride, and return to lowliness of mind, being at peace with all men, and urging the brethren unto love. Letter XIV.
St. Athanasius describes the benefits of fasting:
It “...cures ills and dries up bodily humors, casts out demons and turns away evil thoughts; it makes the mind brighter, the heart clean, and the body holy; and it presents man before the Throne of God.”
Modern Saints Fasted:
St. Nectarios of Aegina (1920) Fasting is an ordinance of the church, obliging the Christian to observe it on specific days. ...He who fasts for the uplifting of his mind and heart towards God shall be rewarded by God, Who is a most liberal bestower of divine gifts, for his devotion.
...unless one lifts his mind and heart towards God through Christian--not Pharisaic--fasting and through prayer, he cannot attain a consciousness of his sinful state and earnestly seek the forgiveness of sins.. Prayer and fasting--Christian fasting-- serve as means of self-study, of discernment of our true moral state, of an accurate estimation of our sins and of a knowledge of their true character. (Vol 7 of Modern Orthodox Saints, 2nd ed., p 178)
The purpose of fasting is chiefly spiritual: to provide an opportunity and preparation for spiritual works of prayer and meditation on the Divine through the complete abstinence from food, or the eating of uncooked food or frugal fare.
However, fasting is no less valuable for physical health, since self-control and simplicity of life are necessary conditions of health and longevity, as dietetics tells us.
Canons of Church require fasting:
If you do not honor the Wednesday and Friday fast you are to be excommunicated.
Must fast prior to taking Communion.
Strict fast during entire Lenten period.
Do not fast on Sunday and Saturday.
If ill or weak relaxation of guidelines appropriate.
Always been essential part of Orthodox Christian Life.
Necessary discipline to combat the passions and open the door to the renewal of the Holy Spirit.
Why don’t you fast?
Fasting foods should be simple and plain and not extravagant.
The more effort that goes into their creativity and preparation, the more its value is reduced.
They should not be prepared to satisfy our craving for certain tastes.
• Break from our automatic response to food,
• Give thanks to our Lord,
• Increase our self-control.
http://agapienxristou.blogspot.ca/2013/03/why-dont-you-fast.html
"Μεταλαμβάνετε συχνά, προσεύχεστε θερμά, υπομένεται και θα δείτε
χέρι δυνατό να σας κρατά".
Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής.
Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης - Νουθεσίες περί υπακοής
Η υπακοή χαρίζει αμεριμνία, διότι η μέριμνα είναι μια πνευματική φυματίωση, που σιγα–σιγά, σαν μικρόβιο φυματιώσεως συνεχώς δηλητηριάζει τη ζωή του ανθρώπου, της ψυχής και του σώματος και σταδιακά φέρνει το θάνατο. Έτσι και η μέριμνα του βίου σαν ένα άλλο μικρόβιο φθείρει τον άνθρωπο, την ψυχή του και τον πεθαίνει ψυχικά.
Η υπακοή αναφέρεται στο Χριστό και όχι στον άνθρωπο που υπακούει κανείς. Και όταν ο υποτακτικός υπακούει χωρίς παράσιτα, αλλά για την αγάπη του Χριστού και μόνο, τότε η υπακοή του είναι σωστή μπροστά στα μάτια του Χριστού. Να υπακούμε για την αγάπη του Χριστού και μόνο και έτσι ο δρόμος μας γίνεται σταθερός και ίσιος για το Χριστό.
Ποιος άνθρωπος πάνω στη γη δεν έκανε σφάλματα και δεν τραυματίσθηκε στην πάλη με τους δαίμονες, τα πάθη και τον κόσμο; Δε μιλάμε γι’ αυτά τα τραύματα, αλλά μιλούμε ότι πρέπει να βλέπουμε συνεχώς τον προορισμό μας. Με τις δύο αρετές, της υπακοής για την αγάπη του Χριστού και της προσευχής να πετύχουμε την αγάπη του Χριστού. Κι όταν η αγάπη του Θεού έρθει μέσα στην ψυχή μας, τότε ο δρόμος μας πλέον δέχεται φως. Τότε η αγάπη του Χριστού εξουδετερώνει κάθε δυσκολία και νιώθουμε τη ζωή πάρα πολύ ευτυχισμένη.
Η υπακοή ταπεινώνει τον άνθρωπο και η ταπείνωση εξουδετερώνει κάθε πειρασμική ενέργεια. Όπου ταπείνωση, εκεί ο διάβολος χάνεται. Όπου υπερηφάνεια κι εγωισμός, εκεί η παρουσία των δαιμόνων, οι πειρασμοί και τα πάθη. Γι’ αυτό η υπακοή είναι πολύ χαριτωμένη αρετή, επειδή οπλίζει με τόση ταπείνωση τον άνθρωπο όταν υπακούει εν γνώσει, για την αγάπη του Χριστού.
http://agapienxristou.blogspot.ca/2013/03/blog-post_9683.html
