Desire , is it good or bad.....( Elder Macarius )

Is our desire for a good life a sin? 

How can it be evil when we desire to do good and strive with all our energy to bring it about. Such desire cannot be evil. It only turns to evil when we do it out of our self-gratification, to boost our own self-image at the detriment to others.


Elder Macarius says,

It is nonsense to say that all desire is sinful, that we should never ask God to fulfill our wishes, that we should feebly abandon ourselves to what comes along. Surely to act in this manner would be contrary to reason, to human nature, and to Holy Scripture. Desire is not a sin; only the desire of evil is wrong. How could man belong to the kingdom of the Word, be reasonable creature and free––if all desires were wrong?... You are not a log or a stone; nor were you ever intended to be...

Reference: Russian Letter of Spiritual Direction, p 38

Η συνήθεια του να αμαρτάνεις φέρνει θάνατο ( Αγιος Νεκταριος )

Απέναντι στην αμαρτία οφείλουμε να είμαστε ανένδοτοι, γιατί και μία φορά να υποκλέψει τη συγκατάθεσή μας, καθίσταται αληθινός κύριός μας. Πρόσφορο παράδειγμα που υποδεικνύει τον ύπουλο και τυραννικό χαρακτήρα της αμαρτίας είναι ο τρόπος της Σεμιράμιδος , με τον οποίο υφάρπαξε τη βασιλεία και έγινε αυτοκράτειρα. Η Σεμιράμις κατόρθωσε με παντός είδους θωπείες να πείσει τον σύζυγό της Νίνο, βασιλιά της Ασσυρίας να παραιτηθεί για μία ημέρα από το αξίωμά του και να της παραδώσει το σκήπτρο της βασιλείας. Αλλά ποιο υπήρξε το πρώτο έργο της νέας αυτοκράτειρας;

Να διατάξει να φονευθεί ο Νίνος, ο βασιλιάς και σύζυγός της, ώστε να εξασφαλίσει την εξουσία ισοβίως προς όφελός της. Η παρομοίωση είναι πλήρης και ταιριάζει σε όλα. Η αμαρτία, όπως η Σεμίραμις που αγωνίζεται με παντός είδους θωπείες να πετύχει τη συγκατάθεση του ανθρώπου, αμέσως μόλις κατορθώσει αυτό που ποθεί, κατακυριεύει ,αιχμαλωτίζει και θανατώνει το λογικό. Εγκαθιστά τον θρόνο της στην καρδιά και την κατευθύνει σε όλο τον βίο. Αυτή είναι η αμαρτία, αυτά τα χαρακτηριστικά της.



Όχι λοιπόν, ας μην υποχωρήσουμε ποτέ στις θωπείες της, ας μην παραδώσουμε σ’ αυτήν την εξουσία∙ ας μην πράξουμε ό,τι δεν θέλει η εσωτερική μας διάθεση∙ ας μην υποδουλώσουμε την ελεύθερη θέλησή μας στη θέληση της αμαρτίας∙ ας μη συγκατατεθούμε σε ό,τι είναι αντίθετο προς τον ηθικό νόμο. Τίποτα ας μην καταστήσει την καρδιά μας μαλθακή. Ακόμη και τα πιο δελεαστικά λόγια, ας αναδείξουν την καρδιά μας σκληρότερη από τον χάλυβα. Να μη μας κάνουν καμία εντύπωση τα δάκρυα, οι στεναγμοί, οι υποσχέσεις, οι απειλές. Να μείνουμε σταθεροί και ακλόνητοι στο φρόνημά μας, ώστε να μην μας συμβεί ύστερα από λίγο τα στεγνά μαγουλά μας να τα μουσκέψουν δάκρυα άκαρπης μετάνοιας. Η άνανδρη υποχώρηση θα μας προσκομίσει τα διπλά δεινά∙ πρώτα τη ντροπή και ύστερα τη δυστυχία.

Αντιθέτως, η ανδρεία θα προσκομίσει το θάρρος, τη δόξα και την ευτυχία. Τα πιο κατάλληλα παραδείγματα τα υποδεικνύει η Αγία Γραφή. Από μεν τους άνδρες, τον πάγκαλο Ιωσήφ, ο οποίος υπέμεινε κάθε κακοπάθεια , ακόμη και τον θάνατο, προκειμένου να τηρήσει τις ηθικές του αρχές, να τηρήσει την ηθική του ελευθερία, να τηρήσει τον νόμο του Θεού. Από δε τις γυναίκες, την ενάρετη Σωσάννα, η οποία προτίμησε τον θάνατο από την αμαρτία. Εάν ο Νίνος έμενε ανυποχώρητος στις θωπείες της Σεμιράμιδος, αυτή θα έμενε υποταγμένη σ’ αυτόν για όλη της την ζωή. Σταθερότητα λοιπόν και ανδρεία, γιατί μόνο με αυτά θα διατηρήσουμε την ηγεμονία του λογικού και την ηθική μας ελευθερία.

Το παράδειγμα του Νίνου μας διδάσκει ότι όχι μόνο η ισχυρή αμαρτωλή συνήθεια , αλλά και η αμαρτία που διαρπάχθηκε μια και μόνο φορά είναι κάτι επικίνδυνο και φοβερό. Ως εκ τούτου, είναι ανάγκη να αποφεύγουμε την αμαρτία με όλη μας τη δύναμη. Ωστόσο, εάν αμαρτήσουμε ,γρήγορα να μετανοήσουμε, ώστε να μην υποδουλωθούμε . «Εάν το να αμαρτήσει κανείς είναι βαρύ», λέει ο Μέγας Βασίλειος, «το να επιμείνει στην αμαρτία πόσο βαρύτερο είναι; »∙ και ο θείος Χρυσόστομος προσθέτει: «δεν είναι φοβερό το να πέσεις, αλλά το να πέσεις και να μην σηκώνεσαι, το να κακοπαθείς με τη θέλησή σου και να έχεις αποβλακωθεί από τους λογισμούς απογνώσεως, προσπαθώντας να κρύψεις την ασθενική σου προαίρεση» ∙ και αμέσως: «το να αμαρτάνει κανείς είναι ίσως ανθρώπινο, το να επιμένει όμως στην αμαρτία δεν είναι ανθρώπινο, αλλά ολωσδιόλου σατανικό».



«Περί επιμελείας ψυχής, ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ, ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ»
Απόδοση στη Νέα Ελληνική: Ευανθία Χατζή Επιμέλεια κειμένου- Επίμετρο: Γιώργος Μπάρλας, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ

http://agapienxristou.blogspot.ca/2014/09/blog-post_18.html 

Carrying your cross ( St. Ephraim of Katounakia )

Everyone has a cross to carry. Why? Since the leader of our faith endured the cross, we will also endure it. On one hand, the cross is sweet and light, but, on the other, it can also be bitter and heavy.

It depends on our will. If you bear Christ’s cross with love then it will be very light; like a sponge or a cork. But if you have a negative attitude, it becomes heavy; too heavy to lift.


- Taken from the book: Elder Ephraim of Katounakia

http://agapienxristou.blogspot.ca/2012/10/carrying-your-cross.html

Προσευχή στον Κύριον ημών Ιησού Χριστό για Ευχαριστία ( Άγιος Ισαάκ ο Σύρος )

Δόξα, Κύριε, τη χάριτί Σου τη αμέτρω.

Ιδού, Κύριε, τα κύματα της χάριτός Σου σιωπήσαι με εποίησαν και ουκ απηλείφθει εν εμοί έννοια εξ εναντίας των ευχαριστιών Σου.

Ποίοις στόμασιν εξομολογησόμεθά σοι, Βασιλεύ αγαθέ, ο αγαπών την ζωήν ημών;

Δόξα σοι επί τοις δυσί κόσμοις, οίς εδημιούργησαν προς αύξησιν και τρυφήν ημών, άγων ημάς εκ πάντων ων εδημιούργησας

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Doctors and God ( Saint Maxim the Confessor )

Like doctors, when treating various physical ailments, do not prescribe one medicine to everyone, so does God, in treating our spiritual ailments, apply more than one suitable type of ministration. But He does cure every soul with medicines that are specifically beneficial to it. Let us thank Him for curing us, even though the medicine did inflict suffering upon us.


Saint Maxim the Confessor

Γέροντα, τί πρέπει να κάνουμε όταν θέλουμε να παρακαλέσουμε έναν Άγιο για κάτι; ( Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός και Ομολογητής)

Γέροντα, τί πρέπει να κάνουμε όταν θέλουμε να παρακαλέσουμε έναν Άγιο για κάτι;
- Πρώτα να κάνετε το σταυρό σας στο Όνομα της Αγίας Τριάδος.
Μετά πείτε την προσευχή της Παναγίας «Χαίρε, Κεχαριτωμένη Μαρία» και ύστερα επικαλεστείτε τον Άγιο τρείς φορές.
Για παράδειγμα: «Άγιε Μεγαλομάρτυρα Γεώργιε, παρακάλεσε τον Θεό για μας!», και ύστερα ζητήστε εκείνο που θέλετε, αλλά αυτό να είναι χρήσιμο για την ψυχή. Αυτό να ζητάτε.

Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός και Ομολογητής

Στην Εκκλησία έρχεσαι όχι γιατί είσαι Αγιος αλλά Αμαρτωλός.

-Γιατί δεν έρχεσαι πλέον στην Εκκλησία;
-Ε, μ'αυτά που κάνω δεν μπορώ να έρθω, ντρέπομαι. Με κοροϊδεύουν και οι φίλοι μου. Μου λένε "εσύ είσαι που πας και στην Εκκλησία";
-Μα ακριβώς γι'αυτό θα έπρεπε να έρχεσαι στην Εκκλησία. Όχι γιατί είσαι τέλειος και αναμάρτητος αλλά διότι αμαρτάνεις και ζητάς έλεος.Είναι σαν να λέμε ότι μου πονάει το στομάχι, έχω πυρετό αλλά στο νοσοκομείο δεν πηγαίνω. Μα, ακριβώς επειδή είσαι ασθενής θα πας στο νοσοκομείο, ένας λόγος παραπάνω!
Έτσι και στην πνευματική ζωή. Δεν πηγαίνω στην Εκκλησία επειδή ζω ηθικά, αλλά πηγαίνω στην Εκκλησία ακριβώς επειδή είμαι ανήθικος και αμαρτωλός και χρειάζομαι θεραπεία. Μακάρι να ζω μια καθαρή ζωή όπως έζησε ο Κύριος, όμως εάν δεν ζω δεν σημαίνει ότι δεν έχω «δικαίωμα» να είμαι στην Εκκλησία Του. Όπως είπε και ο ίδιος ο Χριστός: “οὐκ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλούς εἰς μετάνοιαν”.

Διαβάζοντας τα συναξάρια των Αγίων θα δούμε ανθρώπους όχι που ζήσανε ως αψεγάδιαστοι, αλάνθαστοι, τέλειοι, αλλά θα δούμε ανθρώπους που είχανε μετάνοια γιατί αδίκησαν, πόρνευσαν, έκλεψαν, ψευδομαρτύρησαν, απάτησαν ακόμα και σκότωσαν.
Οι Άγιοι δεν είναι όντα που ήρθαν ουρανοκατέβατοι αλλά άνθρωποι από στάχτη και αίμα που άγγιξαν τα κράσπεδα του ουρανού λόγο της ταπείνωσης που είχανε. Μείνανε μέσα στην Εκκλησία ακόμα και τότε που αμάρτησαν βαριά, δεν εγκατέλειψαν την μετάνοια ακόμα και τότε που η λογική τους έδειχνε τον δρόμο προς την απωλεια, δεν σταύρωσαν τον Χριστό ακόμα και τότε που Τον πρόδιδαν καθημερινά.

Γι'αυτό μην μου λες ότι δεν έρχεσαι στην Εκκλησία ή δεν αγωνίζεσαι επειδή έχεις πέσει σε κάποιες αμαρτίες· γιατί είναι σαν να λες ότι δεν θέλεις να πας στο νοσοκομείο επειδή είσαι άρρωστος! Ακριβώς γι'αυτό πρέπει να πας! Εκτός κι αν δεν θέλεις γιατί αγαπάς την αμαρτία σου, σου αρέσει να πονάς...

Αρχιμανδρίτης Παύλος Παπαδόπουλος

Προσευχή στον Ιησού Χριστό ( Αγίου Νικόδημου του Αγιορείτου )

Ἰησοῦ, πού εἶσαι ἡ καταπληκτική καί ὑπερκαλή ὡραιότης, σέ δοξολογῶ, γιατί ἔχεις συγχρόνως θέληση καί δύναμη εὐεργετική.

 
Ἰησοῦ, πού εἶσαι ἡ ἀληθινή ὁδός, ἡ πεντακάθαρη ἀλήθεια καί ἡ εὐτυχισμένη ζωή, σ’ εὐχαριστῶ γιατί μέ ὁδήγησες στό φῶς τῶν θείων καί ζωοπάροχων λόγων σου.

 
Ἰησοῦ, πού ἀνοίγεις τήν καρδιά σου σ’ αὐτούς πού χτυποῦν, μέ λύπη μου σού λέω ὅτι ποτέ δέν ἄνοιξα τήν καρδιά μου νά μπεῖς μέσα.

 
Ἰησοῦ, πού καθάρισες μ’ ἕνα σου λόγο τούς δέκα λεπρούς, σού λέω ὅτι καί ἐγώ εἶμαι λεπρός καί ἔχω ἀνάγκη νά καθαριστῶ, ξεχωριστά μάλιστα ἀπ’ τά κρυφά ἁμαρτήματά μου.

 
Ἰησοῦ, ἐσύ πού τήν ἁμαρτωλή γυναίκα τή μετέπλασες σέ ἁγνή παρθένο, προφύλαξε μέ ἀπό τό ἁμάρτημα αὐτό.

 
Ἰησοῦ, πού βαφτίστηκες στά νερά τοῦ Ἰορδάνη, δός μου δάκρυα μετανοίας γιά νά πλύνω τίς ἁμαρτίες μου.

 
Ἰησοῦ, πού εἶσαι ἡ ζωοποιός καί γλυκύτατη ζεστασιά, ζέστανε μέ τόν ψυχρανθέντα.

 

Αγίου Νικόδημου του Αγιορείτου

“Rejoice is a commandment!” ( Athanasios Mitilinaios )

“Open the New Testament, from the first page until the last, you will find commandments everywhere. 

When Saint Paul says Rejoice in the Lord always; again I will say rejoice (Philippians 4:4), or be people of joy, do you think that this is something optional? Did you think: I can have joy if I want to and if I do not feel like it, I can be miserable? No, rejoice is a commandment! You must be a joyful Christian, a cheerful Christian. If you are not a cheerful Christian then you still do not know what it means to be a Christian. You do not understand what it means to be a redeemed person. You do not understand that God has granted you and me a privilege. I am privileged because God has adopted me. I am His child by grace and He gives me His blessedness. Now, if I have all of the above and the great hope of the Kingdom of God, tell me, how can I be gloomy or sad? What does Saint Paul say? Does he not say rejoicing in the hope? Even if we only have the hope of God’s kingdom we should be jumping with joy! He says, rejoicing in the faith and the hope (Romans 5:2, 8:28, 2:12).”

Elder Athanasios Mitilinaios

Η Ντροπή στην Εξομολόγηση έρχεται από τον σατανά πού παρακολουθεί άγρυπνος τί θα κάνουμε… ( Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου )

Ντρέπεσαι λοιπόν και κοκκινίζεις να ομολογήσεις τις αμαρτίες σου; Αλλά και αν ακόμα έπρεπε να τις ομολογείς μπροστά στους ανθρώπους και να εξευτελίζεσαι, ούτε και τότε θα έπρεπε να ντρέπεσαι διότι ντροπή και αισχύνη είναι το να αμαρτάνεις, και όχι το να εξομολογηθείς τις αμαρτίες σου…

Γνωρίζω και εγώ ότι δεν ανέχεται η συνείδηση την ενθύμηση των αμαρτιών μας. Διότι αν θυμηθούμε μόνον τις αμαρτίες μας η ψυχή μας αναπηδά όπως ακριβώς αναπηδά κάποιο αδάμαστο και δύστροπο πουλάρι.

Όμως συγκράτησε, χαλιναγώγησε, χάιδευσε τη ψυχή με το χέρι, κάνε τη ήμερη, πείσε την, ότι αν δεν εξομολογηθεί τώρα στον ιερέα, θα αναγκαστεί να εξομολογηθεί εκεί όπου είναι περισσότερη η τιμωρία, όπου είναι μεγαλύτερος ο παραδειγματισμός.

Εδώ το δικαστήριο είναι χωρίς μάρτυρα και δικαστής του εαυτού σου είσαι συ ο οποίος αμάρτησες· εκεί όμως θα παρευρίσκεται όλο το πλήθος της οικουμένης αν δεν προλάβουμε να τα σβήσουμε εδώ.

Ντρέπεσαι να εξομολογηθείς τα αμαρτήματα; Να ντρέπεσαι τότε και να τα διαπράττεις!

Εμείς όμως όταν διαπράττουμε αυτά τολμάμε να τα διαπράττουμε κατά τρόπον αναίσχυντο και προκλητικό όταν όμως πρόκειται να τα ομολογήσουμε, τότε ντρεπόμαστε και αποφεύγουμε, ενώ έπρεπε να κάνομε τούτο με μεγάλη προθυμία. Διότι δεν είναι ντροπή το να κατηγορείς τα αμαρτήματα, αλλά δικαιοσύνη και αρετή εάν δεν ήταν δικαιοσύνη και αρετή δεν θα έδινε γι’ αυτήν ο Θεός αμοιβή.

Το ότι πράγματι έχει αμοιβές η εξομολόγηση, άκουσε τί λέγει «Λέγε πρώτος εσύ τα αμαρτήματά σου για να δικαιωθείς». Ποιός ντρέπεται να πράξει κάτι από το οποίο θα γίνει δίκαιος; Ποιός ντρέπεται να ομολογήσει τα αμαρτήματα, για να απαλλάξει τον εαυτόν του από τα αμαρτήματα; Μήπως σε προτρέπει να τα ομολογήσεις για να σε τιμωρήσει; Όχι βέβαια για να τιμωρήσει, αλλά για να συγχωρήσει.

Στα κοσμικά δικαστήρια συμβαίνει να επέρχεται η τιμωρία μετά την ομολογία της ενοχής. Για τούτο και ο ψαλμός υποπτευόμενος ακριβώς αυτό, μη τυχόν δηλαδή φοβούμενος κανείς τιμωρία μετά την εξομολόγηση αρνηθεί να εξομολογηθεί τα αμαρτήματά του, λέγει· «εξομολογηθείτε στον Κύριο τα αμαρτήματά σας, διότι είναι αγαθός, διότι το έλεος αυτού μένει εις τον αιώνα».

Μήπως (νομίζεις ότι ο Θεός) δεν γνωρίζει τα αμαρτήματα σου, εάν εσύ δεν τα εξομολογηθείς;

Λοιπόν τί περισσότερο γίνεται σε σένα όταν δεν τα ομολογείς; Μήπως μπορείς να διαφύγεις την προσοχή του;

Και αν ακόμα δεν τα πεις εσύ, εκείνος τα είδε· αν δε τα πεις εσύ εκείνος τα λησμονεί. Διότι λέγει· «Ιδού εγώ είμαι ο Θεός εκείνος ο οποίος από αγάπη εξαλείφω τις αμαρτίες σου, και δεν τις ενθυμούμαι».

Βλέπεις; «Εγώ δεν θα τις ενθυμηθώ» λέγει· διότι τούτο είναι ίδιον της φιλανθρωπίας· συ να τις θυμηθείς για να σου γίνει αφορμή σωφρονισμού.

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου