'Οταν έχει Λιτή και Αρτοκλασία, η τάξην κατά το τυπικόν της Εκκλησίας της Κύπρου έχει ως εξής: Όταν Ο Ιερεύς εκφωνεί εις τον Εσπερινόν Είη το κράτους της Βασιλείας σου ευλογημένον, και δεδοξασμένον, και πριν τα Απόστιχα, ο Χορός, ψάλλοντας την Λιτή της εορτή, τα Εξαπτέρυγα, ο Σταυρός, ο Ιερεύς και ο Διάκονος θυμιάζοντας την Εικόνα της εορτής, και όλος ο λαός, εξέρχονται της εκκλησίας δια της Δυτικής Πύλης και κάνουν περιφορά της εκκλησίας. Φτάνοντας πάλιν εις την Δυτική Πύλη, η Εικόνα κρατείται ψηλά και ο λαός περνά από κάτω. Μετά η Εικόνα τοποθετείται σε προσκυνητάριον έξω της εκκλησίας (η μέσα στο συνήθη προσκυνητάριον) και λέγει ο Ιερέυς η ο Διάκονος:
Σώσον ο Θεός τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν σου, επίσκεψαι τον κόσμον σου εν ελέει και οικτιρμοίς, ύψωσον κέρας χριστιανών ορθοδόξων και κατάπεμψον εφ' ημάς τα ελέη σου τα πλούσια, πρεσβείαις της παναχράντου δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, δυνάμει του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού, προστασίαις των τιμίων επουρανίων δυνάμεων ασωμάτων, ικεσίαις του τιμίου, ενδόξου, προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου, των αγίων, ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων, του αγίου ενδόξου και πανευφήμου Αποστόλου Βαρνάβα - ιδρυτού και προστάτου της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Κύπρου, των εν αγίοις πατέρων ημών μεγάλων ιεραρχών και οικουμενικών διδασκάλων Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Αθανασίου και Κυρίλλου, Ιωάννου του Ελεήμονος πατριαρχών Αλεξανδρείας, Νικολάου του εν Μύροις, Σπυρίδωνος επισκόπου Τριμυθούντος των θαυματουργών των αγίων ενδόξων και καλλινίκων Μαρτύρων, των αγίων ενδόξων μεγάλων μαρτύρων Γεωργίου του Τροπαιοφόρου και Δημητρίου του μυροβλήτου, Θεοδώρου του Τήρωνος και Θεοδώρου του Στρατηλάτου· των οσίων και θεοφόρων Πατέρων ημών, των αγίων και δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, [του αγίου της ημέρας] ου και την μνήμην επιτελούμεν, και πάντων σου των Αγίων· ικετεύομεν σε, μόνε πολυέλεε Κύριε, επάκουσον ημών των αμαρτωλών δεομένων σου και ελέησον ημάς.
ΧΟΡΟΣ
Κύριε ελέησον[3].[και μετά από κάθε αίτηση]
Έτι δεόμεθα υπέρ των ευσεβών και Ορθοδόξων Χριστιανών.
Έτι δεόμεθα υπέρ του Πατρός και Αρχιεπισκόπου ημών [του διένος], και πάσης της εν Χριστώ ημών αδελφότητος.
Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, υγείας, σωτηρίας, επισκέψεως, συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών των δούλων του Θεού, (δεινά) των επιτελούντων την αγίαν εορτήν ταύτην.
Έτι δεόμεθα υπέρ του διαφυλαχθήναι την αγίαν εκκλησίαν ταύτην, την νήσον ταύτην, και πάσαν πόλιν και χώραν από λοιμού, λιμού, σεισμού, καταποντισμού, πυρός, μαχαίρας, επιδρομής αλλοφύλων, εμφυλίου πολέμου και αιφνιδίου θανάτου· υπέρ του ίλεων, ευμενή και ευδιάλλακτον γενέσθαι τον αγαθών και φιλάνθρωπον Θεόν ημών, του αποστρέψαι και διασκεδάσει πάσαν οργήν και νόσον την καθ' ημών κινουμένην και ρύσασθαι ημάς εκ της επικειμένης δικαίας αυτού απειλής και ελεήσαι ημάς.
Έτι δεόμεθα υπέρ του εισακούσαι Κύριον τον Θεόν φωνής της δεήσεως ημών των αμαρτωλών και ελεήσαι ημάς.
ΙΕΡΕΥΣ:
Επάκουσον ημών, ο Θεός, ο Σωτήρ ημών, η ελπίς πάντων των περάτων της γης και των εν θαλάσση μακράν, και ίλεως, ίλεως γενού ημίν, Δέσποτα επί ταις αμαρτίαις ημών και ελεήσαι ημάς.
Ελεήμων γαρ και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
Ο Ιερεύς ευλογών τον λαόν
ΙΕΡΕΥΣ: Ειρήνη πάσι.
ΧΟΡΟΣ: Και τω πνεύματί σου.
ΙΕΡΕΥΣ / ΔΙΑΚΟΝΟΣ:Tας κεφαλάς ημών τω Κυρίω κλίνωμεν.
ΧΟΡΟΣ: Σοι, Κύριε.
ΙΕΡΕΥΣ
Δέσποτα πολυέλεε, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, πρεσβείαις της παναχράντου δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, δυνάμει του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού, προστασίαις των τιμίων επουρανίων δυνάμεων ασωμάτων, ικεσίαις του τιμίου, ενδόξου, προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου, των αγίων, ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων, του αγίου ενδόξου και πανευφήμου Αποστόλου Βαρνάβα - ιδρυτού και προστάτου της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Κύπρου, των εν αγίοις πατέρων ημών μεγάλων ιεραρχών και οικουμενικών διδασκάλων Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Αθανασίου και Κυρίλλου, Ιωάννου του Ελεήμονος πατριαρχών Αλεξανδρείας, Νικολάου του εν Μύροις, Σπυρίδωνος επισκόπου Τριμυθούντος των θαυματουργών των αγίων ενδόξων και καλλινίκων Μαρτύρων, των αγίων ενδόξων μεγάλων μαρτύρων Γεωργίου του Τροπαιοφόρου και Δημητρίου του μυροβλήτου, Θεοδώρου του Τήρωνος και Θεοδώρου του Στρατηλάτου· των οσίων και θεοφόρων Πατέρων ημών, των αγίων και δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, [του αγίου της ημέρας] ου και την μνήμην επιτελούμεν, και πάντων σου των Αγίων· ευπρόσδεκτον ποίησον την δέησιν ημών· δώρησαι ημίν την άφεσιν των παραπτωμάτων ημών· σκέπασον ημάς εν τη σκέπη των πτερύγων σου· αποδίωξον αφ' ημών πάντα εχθρόν και πολέμιον· ειρήνευσον ημών την ζωήν· Κύριε, ελέησον ημάς και τον κόσμον σου και σώσον τας ψυχάς ημών, ως αγαθός και φιλάνυρωπος.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
Και όσον χρόνον ο Ιερεύς και ο λαός προσκυνούν την εικόνα, ο χορός ψάλλει:
Ήχος β΄
Πρόσδεξαι, Κύριε, την δέησιν ημών των αμαρτωλών, ως προσεδέξω Άβελ τα δώρα, Αβραάμ την θυσίαν και Πέτρου την μετάνοιαν, του τελώνου τον στεναγμόν και της πόρνης τα δάκρυα, των μυροφόρων γυναικών τα θυμιάματα, του ληστού την ομολογίαν, την επί του Σταυρού και επάκουσον ημών δεομένων σου.
Της οργής σου την αγανάκτησιν εις ειρήνην μετάβαλε και σώσον τον κόσμον σου, μόνε αγαθέ και φιλάνθρωπε.
Χαίρε, Μαρία Θεοτόκε, ο ναός ο ακατάλυτος, μάλλον δε ο άγιος· καθώς βοά ο προφήτης, άγιος ο ναός σου, θαυμαστός εν δικαιοσύνη.
Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι, Μήτερ, του Θεού, φύλαξον με υπό την σκέπην σου.
Και αμέσως μετά ο χορός ψάλλει τα Απόστιχα.
Είτα την ωδήν Συμεών του θεοδόχου (Λουκ. β' 29).
Νυν απολύεις τον δούλον σου, Δέσποτα, κατά το ρήμα σου εν ειρήνη, ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου, ο ητοίμασας κατά πρόσωπον πάντων των λαών, φως εις αποκάλυψιν εθνών και δόξαν λαού σου Ισραήλ.
ΤΡΙΣΑΓΙΟΝ
Άγιος ο Θεός, Άγιος ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. [3]
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματος σου.
Κύριε, ελέησον. Κύριε, ελέησον, Κύριε, ελέησον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημα σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.
ΙΕΡΕΥΣ
Ότι σου εστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα, του Πατρός, και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
Ο χορός ψάλλει τα Απολυτίκια αλλά όχι το Θεοτοκίον. Ο Ιερεύς έρχεται με το θυμιατό επί το τραπέζι με τους άρτους ψάλλοντας το Νυν και αεί... Ο Διάκονος στέκει απέναντι του Ιερέως κρατώντας εικόνα της Θεοτόκου και λαμπάδα. Είτα ο Ιερεύς θυμιά σταυροειρώς ψάλλοντας το:
Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία· ο Κύριος μετά σου· ευλογημένη συ εν γυναιξί, και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου...
ΧΟΡΟΣ: ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών.
ΙΕΡΕΥΣ / ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Του Κυρίου δεηθώμεν.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον.
ΙΕΡΕΥΣ
Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ο ευλογήσας τους πέντε άρτους εν τη ερήμω, και εξ αυτών πεντακισχιλίους άνδρας χορτάσας, Αυτός ευλόγησον και τους άρτους τούτους, τον σίτον, τον οικον και το έλαιον, και πλήθυνον αυτά εν τη αγία Εκκλησία, τη πόλει (Μονή, Κώμη) και τη νήσω ταύτην, εν τοις οίκοις των εορταζόντων και εις τον κόσμον σου άπαντα· και τους εξ αυτών μεταλαμβάνοντας πιστούς δούλους σου αγίασον.
Ότι συ ει ο ευλογών και αγιάζων τα σύμπατα, Χριστέ ο Θεός ημών, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν συν τω ανάρχω σου Πατρί και το παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ σου Πνεύματι, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
Και υψώνει ο Ιερεύς, έναν άρτον, και τυπώσας εν αυτώ Σταυρόν, ψάλλει το:
Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν· οι δε εκζητούντες τον Κύριον, ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού.
Είτα εισέρχεται ο Ιερεύς εις το Ιερό. Οι δε Χοροί επαναλαμβάνουσι το αυτό δίς και ευθύς το:
Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον από του νυν και έως του αιώνος. [3]
ΙΕΡΕΥΣ / ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Του Κυρίου δεηθώμεν.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον.
Ο Ιερεύς εξερχόμενος ευλογεί τον λαόν λέγων
Ευλογία Κυρίου και έλεος Αυτού έλθοι εφ’ ημάς, τη αυτού θεία χάριτι και φιλανθρωπία πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
ΙΕΡΕΥΣ: Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.
ΧΟΡΟΣ
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Κύριε, ελέησον.[3] Πάτερ Άγιε ευλόγησον.
ΙΕΡΕΥΣ
[Ο Αναστάς εκ νεκρών] Χριστός ο αληθινός Θεός ημών, ταις πρεσβείαις της παναχράντου και παναμώμου αγίας αυτού μητρός, δυνάμει του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού, προστασίαις των τιμίων επουρανίων δυνάμεων ασωμάτων, ικεσίαις του τιμίου, ενδόξου, προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου, των αγίων, ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων, του αγίου ενδόξου και πανευφήμου Αποστόλου Βαρνάβα - ιδρυτού και προστάτου της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Κύπρου, του εν αγίοις πατρός ημών Ιωάννου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου, των αγίων ενδόξων και καλλινίκων Μαρτύρων, του αγίου ενδόξου Μεγαλομάτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, των οσίων και θεοφόρων Πατέρων ημών, των αγίων και δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, [του αγίου της ημέρας] ου και την μνήμην επιτελούμεν, και πάντων των Αγίων, ελεήσαι και σώσαι ημάς, ως αγαθός και φιλάνθρωπος και ελεήμων Θεός.
ΧΟΡΟΣ
Στερεώσαι Κύριος ο Θεός την αγίαν και αμώμητον πίστιν των ευσεβών και ορθοδόξων Χριστιανών, συν τη αγία Εκκλησία και κώμη ταύτη εις αιώνας αιώνων. Αμήν.
Αιωνία η μνήμη των μακαρίων και αοιδίμων κτητόρων της αγίας Εκκλησίας ταύτης και πάντων των ορθοδόξων.
ΙΕΡΕΥΣ
Δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, ελέησον και σώσον ημάς.
ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
